{عشق}
عشق!عشق!عشق!
زنده گی را بدون عشق تصور کنید.
چرا انسان هااز این عقیده که عشق دروغی بزرگ است دست نمی کشند ،چرا
که همین عشق انسان را زنده نگه می دارد .
تا حال به عشق کودکی فکر کردید خداوند ازلحظه ای که انسان رانفس عطا نموده عشق را درتک تک نفس هایش هر لحظه نفسش جای دادوهنگام تولداو
را عشق به مادر تلقی نمودبعد که به بلوغیت رسیدعشق به همسر.وقتی دست
ازهمه کشید عشق به خدا.
پس عشق یعنی زنده گی وقتی آن را درک می کنی ومعنای آن رامی فهمی که
آن را با روح خود به آرایی وقتی که دیگه دیره لحظه ای که مرگ تو را در
آغوش گرفته درک عشق بهایی سنگین دارد هر چیزی لحظه حساس خود را
دارد؛لحظه حساس عشق جوانی است .وقتی به کسی دل می بندی بعضی انسان
ها همین لحظه آنقدر به خدا نزدیک می شوند ولی آن را به شیوی دیگر درک میکنندواسه همینه که همی عشق های معروف پایانه غمگینی داشته واسه همین
عاشقای واقعی به هم نمی رسنداگه لیلی به مجنون ،شیرین به فرهاد می رسید .
قصه های عاشقانه دیگه وجود نداشت دیگه کی عشق را باور می کرداگه خدا
نمی گفت زمین زیر پای مادر است کی عشق به مادر را باور می کرد اگه خدا
شراب مرگ را نمی آفریدچه کسی باور می کردکه چقدر عزیزان در دل عزیزند.
عشق دریک نگاه!
به عشق در یک نگاه عقیده دارید؟اگه آره که خیلی خوبه اگه هم که نه بهتر
باورپیداکنیدچون چه باور داشته باشید چه نه این را قلب تعین می کند.
وقتی با یک نگاه عاشق یک نفر می شی درکش نمی کنی ولی وقتی در یک نگاه او را از دست رفته درآغوش مرگ می بینی عشق دریک نگاه راقلبت باور داره
چون خواه به خواه اشک ها گونه ها تو می شورند بهترهمیشه منتظره عشق نباشی بذارعشق منتظر تو باشه.
چون هر چقدر به دنبال آرزو ها بری آرزو هااز تودور می شند، وهرچقدراز
آرزوهادور بشی آرزوهابه دنبال تومی گردند.
