رشوت یک پدیده شوم، مضر و تباهگر شخصیت انسان ها در جامعه است که به معنای گرفتن پول حرام،گرفتن اموال به زور و با نشان دادن موقف در جامعه از اشخاص مظلوم و کسانیکه نسبتا در اقشار پائین جامعه زیست دارند می باشد.

و یکی از گناهان بزرگ در دین مبین اسلام شمرده میشود. چون باعث می شود کسانیکه رشوت بگیرند فاقد وجدان بوده و خود را بالا تر از دیگران بدانند .و بدون در نظر داشت فرایض اسلام از ذکر خداوند دور شده و با وجود این همه خود را بسیار شخص خوب جلوه میدهد.

چنانچه در دین مبین اسلام یکی از مکلفیت های که خداوند بر بنده خود سپرده است .عبارت از طرفداری حق است و فیصله و حکم کردن به عدل ،انصاف و حق است و همچنان پرهیز کردن از بی عدالتی و حرام خوردن است و کسیکه رشوت می گیرد در مقابل خداوند جزای سنگین دارد زیرا از یک طرف مال مردم را به زور می گیرد .و از طرف دیگر به انحراف و سرپیچی از قانون و ازدیاد فساد اداری دست می زند.

البته اینرا نیز باید یاد آور شد که رشوت دهنده نیز همانند رشوت گیرنده دارای جزای سنگین است .چون از یک طرف به خودش ظلم می کند و از طرف دیگر زمینه را مساعد می کند که رشوت گیرنده به این کار ادامه داده وباعث می شود که گناه وی زیاد شود. و به همین دلیل است که خداوند برای هر دو جزای دخول به ذوزخ را تعین کرده است.

و همچنان رشوت باعث بر هم زدن بساط انسانیت ،باعث بوجود آمدن بی اعتمادی، فساد اداری ،عداوت و کینه دوزی ها و باعث از بین رفتن وحدت میان انسان ها می گردد و همچنان باعث از بین رفتن منافع ملی می گردد از همین سبب است که جزای این عمل ناروا بسیار سنگین است.