طبق افسانه هاوقصه های کهن ملی حدودپنج هزارسال پیش درعهدجمشیدجشن باستانی نوروزدرشهربلخ پایه ریزی شدوتاهمین امروزادامه دارد
نویسنده گان وشاعران چیره دست زبان فارسی نیزبه این موضوع اشاره داشته اندچنانکه کتابی تحت نام نوروزنامه ازحکیم عمرخیام نیشاپوری به یادگارمانده است.حکیم ابوالقاسم فردوسی نیزنوروزرامربوط به عهدجمشیدنسبت داده است

فردوسی درقسمتی ازابیات شاهنامه سروده است:
به جمشیدبرگوهرافشاندند                مرآنروزرا روزنوخواندند
چنین جشن فرخ ازآن روزگار         بمانده ازآن خسروان یادگار
درشهرمزارشریف نیزرسم براین است که هرسال همزمان باتحویل سال عَلَم منسوب به حضرت علی رابه نشانه پیروزی ایشان بلندمیکنند.عده زیادی به این عقیده اند که بابلندکردن این عَلَم درروزهای نوروزمعجزه میشود؛مثلاً کورشفامی یابدویاپاهای فلج عده ای به حرکت می آید

یکی دیگرازمراسم زیبایی که دراین شهرانجام میشودمیله گل سرخ است؛همانطوریکه درفصل بهارگلهابخصوص گل لاله شروع به شگفتن میکند بنابراین نام گل سرخ برای این جشن بی مناسبت نیست

درپایتخت افغانستان یعنی شهرکابل درمنطقه های خواجه صفا،شاه شهید،دامنه سخی،تپه استالف وچاریکامیله های نوروزبازیبایی برگزارمیشود
مردم درشهرزیبای هرات باستان نیزروزاول چهارشنبه اول سال وهمچنین روزسیزدهم نوروز را گِردهم آمده وجشن میگیرند

ازدیگرمراسم زیبای نوروزمیله سمنک است که درشب سال نوهمراه باشادی وشادمانی برگزارمیشودودرتهیه وپختن سمنک هرکس که نذرونیازی داردشرکت میکند
تهیه آب هفت میوه نیزدرروزسال نورواج دیگری است که درافغانستان صورت میگیرد.درهفت میوه هفت میوه خشک یعنی پسته،بادام،فندق،کشمش،جوز،عناب وکِشته رادرآب میگذارند که ازآن شربت خوش طعم وشیرینی تهیه میشودومیل میکنند

بعضی ازمردم درروزهای سال نورسم سفره هفت سین رادارند که دراین سفره هفت چیزی راکه باسین شروع میشودمیگذارندمثل سرکه،سیر،سیب،سنجد،سبزه،سماق وسمنو که این سینها نمادی ازصداقت،عدالت وانصاف،کامیابی وپیروزی، تقواوپرهیزگاری، رفتاروگفتار نیک وادب وبخشش است.به غیرازهفت سین آئینه وشمعدان،تخم مرغ رنگه،نان،تنگ آب که ماهی سرخ درآن شناوراست وگل سُمبُل رانیزدرسفره میگذارند

مردم رنجدیده افغانستان آمدن سال نوراهمیشه به فال نیک گرفته وآرزوهای زیبایی رادرسرمی پرورانند