یکی از ویژگی های اخلاقی افراد نظامی، استقبال از مرگ و داشتن روحیه شهادت طلبی است. بدین معنا که یک فرد نظامی باید مبنای روحیه تفکر و عمل خود را در حدی استحکام بخشد که مرگ نهراسد و در راه خدا طالب شهادت باشد، چه به آن برسد و چه نرسد.
شهادت طلبی بودن به معنای دست یافتن به فوز عظیم شهادت و شهید گشتن نیست، زیرا حیات ، یک منطقه ممنوعه است و تنها با اراده خداوند (ج) قابل شکستن است. بلکه بدین معناست که انسان، هستی خود را امانتی از جانب خدا تلقی کند، او را مالک مطلق و خود را مملوک بداند، از خویشتن دست بشوید و رضایت خداوند را بجوید و در همه حال به ویژه در میدان جنگ و به هنگام تهاجم، خود را در زیر سایه رحمت خاص الهی ببیند.
همچنین شهادت طلب بودن، هرگز به معنای نفی تفکر در اصول و فنون جنگ و پیکار و نادیده گرفتن مطالعه سلحشور مومن نباید تنها به شهادت بیندیشد ، بلکه باید در مورد فتح و ظفر نیز تدبر کند و به ضرورت های نظامی و تسلیحاتی اهمیت فراوان دهد.
همچین برای حفظ جان خود بکوشد و به فعالیت و مقاومت روانی ادامه دهد و با عشق و علاقه گام بردارد تا سر انجام خداوند(ج) رحمت خویش بالای شان نازل فرمایند.
نویسنده: خان آقا فیضی