مورچه موجود اجتماعی وپیشرفته است که در هرجایی ودر هر زمانی یافت میشود .

مورچه ها بیش از 9هزار نوع هستند .بعضی از مورچه ها بطور ثابت در خانه های محکمی زندگی میکنند وبعضی از آنها زندگی چادر نشینی دارند . بعضی دیگر روزی شان را باسعی وکوشش وبعضی باظلم وستم به دست می آورند .

 

مورچه حشره ای است که دارای خوی اجتماعی است واگر از هم نوعان خود جدا شود اگرچه غذای خوب ومکان خوب وشرایطی مناسبی برای او فراهم شود باز هم میمیرد .

پس مورچه مانند انسان است وقتی او را در مکان تاریک وبی سروصدا وبدون ساعت وبدون شب وروز به مدت ده روز تنها بگذاریم توازنش را از دست میدهد.

مورچه درباره همکاری درس موثری را به انسان میدهد . وقتی یک مورچه گرسنه به یک مورچه سیری میرسد ,مورچه سیر از اندوخته های غذایی خود به مورچه گرسنه میدهد . چون در دستگاه گوارش مورچه ها تلمبه ای قرار دارد که می تواند به وسیله آن به دیگری غذابدهد .

 

دانشمندان شیوه زندگی مورچه ها را بررسی کرده اند وکار وفعالیت بسیار آنها برای بدست آوردن روزی ,آنها را به شگفتی واداشته است که با همدیگر همکاری میکنند وتقسیم وظایف با دقت وجدیت تمام صورت میگیرد .

مورچه ها ملکه بزرگی دارند که وظیفه او تخم گذاری وتقسیم وظایف است ودارای مکان مطمئن درخانه ء مورچه ها است . اوبا همه افراد سرزمین خود درتمای همیشگی است .مورچه های ماده هم وظایف متنوعی دارند ازجمله تربیت بچه ها که مانند بخش تعلیم وتربیت عمل میکنند .

 

مورچه های سرباز دارای جثه وسری بزرگ هستند گویی که کلاه خود برسردارند درپاسداری از ملکه وحفظ امنیت ودفع نشمنان مانند بخش امنیتی عمل میکنند .تمیز کردن ونظافت خانه ها ومعابر وظیفه مورچه های کارگر است ونقشی مانند شهر داری ها را دارند.همچنین بیرون کشیدن جنازه مرده ها ودفن کردن آنها در زمین جزو  وظایف آنهاست .

 

ازجمله وظایف دیگر مورچه های کارگر وارد کردن غذا از خارج است که شبیه دایره ی واردات می باشد . همچنین از وظایف دیگر آنها کاشتن گیاه است مانند نقش بخش کشاورزی وهمچنین وظیفه کارگران پرورش حشراتی است که مورچه ها از شهد آنها استفاده میکنند مانند عملکرد دامداری ها.

مورچه ها درمحل زندگی خود بسیار هدفمند وبراساس نظم سرسام آوری کارمی کنند وتحت نظارت مورچه های هستند که دارای سر وخرطوم بزرگتری هستند .

 

مورچه ها شهر ها میسازند وراهها احداث میکنند ,تونلها درست کرده وغذارا در انبار ها ذخیره می کنند .بعضی از انواع مورچه ها باغهایی درست کرده وگیاه می کارند ,وبعضی دیگر جنگ های را علیه قبایل دیگر به راه می اندازند .

دانشمندان دریافته اند که هرگاه مورچه خانه اش را ترک کند در فواصل مشخصی یک ماده شیمیایی که دارای بوی خاصی است میریزد تا وقتی که برگشت بتواند راهش را بشناسد هر گاه آثار ماده شیمیایی پاک شود مورچه نمیتواند به خانه اش باز گردد .

 

مورچه ها یک سر ,یک بدن ویک دم استوانه ی شکل دارند وشش پا دارند برخی نیز بالها برای پرش دارند .مورچه ها دارای پنج چشم هستند که دو چشم ها آنها مرکب ودر دو طرف سرشان قرار دارد که از صد ها چشم ساده بوجود آمده اند.ومتناسب با یکدیگر چنان قرار گرفته اند که مثل چشم واحدی عمل میکنند .سه چشم دیگر آنها به شکل مثلثی وبالاتر از چشم های مرکب قرار گرفته اند . این چشمها ساده بوده وترکیبی نیستند .

هرمورچه دو شاخک دراز مثل مو دارد که توسط آنها اشیاء را حس میکند ومثل دست وپا وانگشتان عمل میکنند . این شاخکها را حسی نامیده اند.

 

مورچه ها دارای یک نوع تصرف هوشمند وجزو باهوش ترین حشرات هستند .

اما آیا دانشمندان زبان مورچه ها را کشف کرده اند ؟؟؟؟

بله دانشمندان میگویند که درشکم وسر مورچه ها غده های شیمیایی وجود داردکه فرستادن نوعی پیام شیمیایی را به عهده داردکه زبان مورچه هاست وبوسیله آن همدیگر را مخاطب قرار میدهند .

درمیان مورچه ها روشهای مختلفی برای برقراری ارتباط وجود دارد از جمله : زبان صوتی ,زبان اشاره ای ,زبان شنیداری ,زبان دیدنی ,استفاده از حرکات ,استفاده از اصوات وزبان بویایی .که زبان شایع در میان مورچه ها زبان شیمیایی است .

دانشمندان در یافته اند مورچه ها هنگامی که میمیرند بوی مخصوصی را  از خود می پراکنند تا اینکه بقیه اعضا متوجه مرگ وی بشوند وقبل از اینکه حشرات نا آشنا وی را به طرف خود بکشند آن را دفن کنند ویکی از دانشمندان مقداری از این ماده را روی مورچه زنده قرار داد ,سایر مورچه ها به سرعت رسیدند ودر حالی که آن مورچه زنده بود وی را دفن کردند .

 

مورچه جز اندک حشراتی است که خداوند غریزه ذخیره کردن غذا را در وی قرار داده است .

این موضوع را باسخن حضرت علی خاتمه میدهم که می فرماید :

(( مورچه را بنگر ,باجثه کوچک واندام لطیفش که نه با نگاه خوب دیده میشود .نه به اندیشه درآید ,چگونه بر زمین به نرمی میرود ؟ وروزی خویش را می جوید عدانه را به لانه خویش میبرد ,وآن را در قرار گاه خود آماده میدارد ,در روز های گرما برای فصل سرد خویش گرد آورد .در تکاپویش ,روزیش از سوی خدا تضمین وبه قدر نیازش مقرر شده است ,روزی زسان پر احسان از او غافل نماند وداور قهار ,او را محروم نمیدارد ,هر چند که در سنگی صاف ,خشک ,جامد ,وبی رطوبت باشد واگر در گذر گاه های گوارش مورچه ,از بالا وپایین ,اندیشه کنی وشکم وپیرامون شکم .سر .چشم ها وگوش هایش را از نظر بگذرانی در آفرینش آن شگفتیها میبینی ,واز توصیف آن به رنج افتی ,چه بزرگ است آن که او را برپاهایش استوار داشت وبرستون های بدنش پایدارکرد , او که در آفرینش شریک .همکاری ندارد )).