اعتماد به نفس
اعتماد به نفس همانا خود باوری و خود پذیری است,خداوند داد گر انسان را آفرید و به انسام نیروی تعقل و تفکر عنایت فرمود تا انسان بیندیشد,فکر کند و زنده گی کند.حالا پی به اصل ماجرایی میبریم که انسان اشرف مخلوقات است و همین عقلانیت وی موجب شده تا وی را از دیگر موجودات زنده متمایز سازد .انسان با توانایی های که خداوند بزرک برایش ارزانی فرموده است میتواند کارهای زیادی را انجام دهد واگر به اعتماد به نفس قوی داشته باشد میتواند به انچه درذهن دارد و توقع دارد برسد
.
اعتماد به نفس همانند نیرویی است که در سرشت آدمی دمیده و قدرتی قابل وصف به وی میبخشد تا به راحتی به مشکلات مقابله کند و زودتر به هدف خویش برسد در صورت نداشتن اعتماد به نفس نمیتواند در جامعه گام نهاده و روز به روز از اجتماع دور میگردد.برای داشتن سطح بالای در جامعه باید اعتماد به نفس بالا هم داشت و هم چنین برای فتح پلکان ترقی و موفقیت باید روز به روز بر وسعت و تحکیم اعتماد به نفس خویش بیافزاید
.
اعتماد به نفس یعنی باور به توانایی های درونی خویش و رشد این باورهای زیبا,انسان از زمانی که پا در عرصه ی این دنیای خاکی میگذارد همواره در تلاش است و برای رسیدن به آرزو های خویش از هرگونه کوششی دریغ نمیکند فلهذا باید برای موفقیت های خود همواره تباش را پیشینه ی خویش قرار داده و با اعتماد به نفس کامل و عزمی راسخ به سوی موفقیتها . اهدافش گام گذارد و هیچ گاه شکست ها را دلیل توقف کارهایش نداند بلکه با هرشکست نسبت به تصامیمش مستحکم ترشود و اینگونه است که انسان به کامیابی میرسد و قله های ترقی را فتح میکند
