ځنکه خه ده کله چی فکر کوو چی څه کاروله مو کړی چی په کولویی ځان تر اوطرف لوری ته مثبت نظر ولړی او خپل عملونه نه یوله یووشمارو زه ده خپل دشاهکارو یوه ورځ داس بیانه وه مه جی ځه مفاد خپل ځان ته ی جمع کړی یا نورته له ارمغان راورم یو انسان په خپل ذات کی یوښه الګوده ځکه خپل ده بلاک ولیکنی ځخه نن په لنده قلم او خلصی داس نوشته کومه چی په یوه ورځ کی می په ژوندکی ځه رقم کارونه می کړی دلمر په راوتلوله دی
وقت کی چی ده سهار دلمونځ ادا کولو ورسته ده پوهنتون په لور روانه شه او خپل خه سهار ده خدای ( ج) په یاد ولو سره شوکوم او دا دوره ځومره ښه ده چی خپل اول ساعت ده ورځ ده قرآن کریم په آیت نورانی کوم
او سخت ارین دی چی په کاینات کی قلم نیول مو یاد کړل ده او کیوانی نه ترو سه پوره می مایه ده خپل لمنه کی اوزلی ده اوپه دی اړزن دوره کی ده ژوند خپل ځان می وپیژندل او بیا ښونځی ته روانه یم او هلته ده قانون یوه ځه ازده کړل او بیرته ده کور په لور روانه یمه
او په ډیر ستونزو لرو له خپل ګران مور سره په کارونو کی مرسته کوم او بیا دبلاک په لیکونو مصروفه یمه اوده مسایلو په اړه بسی کوم چی له تولو ځخه یوه مثبت لیګونه واخلمه او بیا سهار ښونځی له ځخه او بیا پیرته ده کور له پور روانه شمه او په دی اړه بیا وه وایم چی ځینی ازده کری ده چی ده هغه په یادونوځخه خپل ځان نیامندکنم کورم اوبیرته ده هغه په ازده کولو لپاره بسی کوم اوماته کمک کول چی ده مدیریت یوه ځه ازده کوم
آرزو"رحمانی"