زندگی پر از خالی است هزاران بار به زمین می افتی قبل از انکه به انچه میخواهی برسی زندگی ما را در این حالت قرار نمیدهد چه درد ناک است که این خود ما هستیم که راه ها را که انرا مرور کردیم دوباره ازمایش میکنیم اما فکر نمی کنیم که راهی که یک بار ما را به مقصد نرساند بار دیگر هم نمیرساند شاید برای اینکه به خود امید بدهیم تا زندگی مجازی را که برای خود ساختیم باور کنیم زندگی انقدر به ما فشار میاورد که حتا اگر یک قدم با موفقیت فاصله داشته باشیم زانو میزنیم اما باید باور کنیم که کسانی توانستن موفقیت را به اغوش بکشند که در مقابل زندگی کم نیاوردن زیرا بعضا انسان به خود ستم میکند خود را در دامی میندازد که حتا در خواب نمیتواند خود را از ان قفس رها سازد زندگی مثل کابوس کوتاه مدت است که بعضی ها بعد ار این کابوس به سمت رویای شیرین وبعضای ها به کابوس بدهر رفته اند زندگی یعنی این که برای خود یک چانس خوشبخت شدن بدهیم نه اینکه با سر خم وترس از دیند به اینه زندگی کنیم زیرا ما ان وقت زندگی نمیکنیم .....
دنیا نیست که خوشبختی را تقسیم میکند که ما از ان ناراحت باشیم که سهم ما کم است بلکه این م هستیم که اندازه خوشبختی را در زندگی برای خود تعین میکنیم ما مثل درختی هستیم که با دادن میوه خود را قابل اهمیت میسازیم اما بعضی از ما با ندادن میوه خود را در تنور دنیا میسوزانند زندگی هیچ چیز را راه رسین اسان به ان به ما نداده است بلکه تلاش های مکرر ما است که ما را به انچه در گوشه های تاریک زندگی پنهان است میرساند زندگی زنده است وما بازیچه های ان اما بازیچه ها میتواند با زندگی بازی کنند پس خود را دسته کم نگیرید چون این ما هستیم که زنگی را میتوانیم مهر خود برای رسین به خوشبختی ابدی قرار دهیم فقد عمل است که به ما چانس این را میدهد که احساس زنده بودن را برای اولین بار احساس کنیم
