بسم الله الرحمن الرحیم
افغانستان کشور زیبای من را قلب آسیا نیز می نامند اما ایا این حقیقت دارد مگر نمی گویند که وجود یک شخص و یا یک چیز به قلب آن بستگی دارد ولی کشور من که قلب آسیا است سالها درد و رنج دارد و تمامی اعضای بدن به جایی که به فکر تداوی آن باشند بیشتر سعی می کنند که آن را از پا در بیاورند و هر روز با کشتن افراد آن و ریختن خون ها بیگناه به افتخارات خود ادامه بدهند.
راستی مردم کشورم باید از که بنالند از خود و یا بیگانه زمانی که کشور های که در اطراف ما هستند مسلمان اما مشکلاتی که از سوی آنها داریم از مشکلاتی که کشور های غربی و کافر برای ما ایجاد می کنند بسیار است
کسانی که همیشه خود را در لباس دوست به ما نشان می دهند ولی در پشت نقاب هایشان به مانند گرگ های وحشی صفت هستند.
کسانی که جهاد را در کشور خود انجام نداده امر به معروف را در کشور خود انجام نداده و به خاطر جهاد به کشور ما می آیند و فکر می کنند فقط و فقط جهاد در کشور افغانستان فرض است و کشور های خودشان قرغ در فساد و فحشا است کسانی که خون ریختن افغانان را حلال می دانند.
و از همه بدتر گلایه از کسانی است که خود را افغان می نامند و به خاطر پول دست به همکاری با جنایت کارها می زنند
به قول هیتلر گفت که پستر از اشخاصی ندیدم که در زمان گرفتن کشور شان به من کمک می کردند زیرا آنها حتی به مادر خود یعنی وطن هم رحم نداشتند. ومن را همیشه به تعجب وا می داشتند و به نظر من تنها یک جمله سزاوار چنین افردای است که مرگ برای آنها بهترین هدیه است
به امید روزی که دیگر این قلب پر درد نباشد
