زندگی ان دروازه بانی است که تمام عمر را وقف گل زدن به ان میکنیم بعضی ازما موفق میشویم وجز بازیکنان اصلی بشمار میرویم تنها فرق این بازی با بازی فوتبال اینست که تو تنهای ویاری نداری وکسی نیست که به تو پاس بدهد بلکه باید توب را به زور از انها بگیر وگرنه باید تمام عمر خود را در نیمکت ذخیره های زندگی سپری کنی هرگز جزی از بازیکنان اصلی نخواهی بود موقعیت های زیاد برای اینکه بتوانی به بازی اصلی راه پیدا کنی هست اما تنها راه رسیدن استفاده درست از این موقعیت های است واینکه نگذاری زندگی تو را به موقعیت برساند که توان بلند شدن را هم نداشته باشی ویژه گی بازی اینست که در موقعیت قرار میگیری که تو با زندگی تک به تک بازی میکنی شاید بسیاری از موقعیت ها رامیتوانستی به گل تبدیل کنی اما گل نزدی بعدن ثانیه در حسرت تمام این فرصت ها سپری کنی اما پیش از انکه ما در این موقعیت قرار بگیریم بهتر است تا بفهمیم که در کدام پست هستیم دفاع حمله یا در خط مقدم بازی میکنیم


فقد کافی است تا یک چانس برای خود بدهید تابرای زندهگی کردن هزارن دلیل به وجود اید اما معکوس نیز همین قسم است اگر یک بار خود را از دست دادی هزران دلیل برای نبودن وجود خواهد داشت زنده گی برای بازی کردن تنها برایت یک چانس میدهد که حق انتخاب با توست یا میبری یا میبازی اما اگر از اینکه بخواهی شروع کنی بترسی چانس برای بردن صفر خواهد بود خود را ظرفی فکر کن که چانس داده شده خود را از شکستن نجات دهی در میان دو کوه تار اویزان است که باید از ان بدون ترس عبور کنی تیکه چوب های شکسته به ان وصل به موفقیت تو به طرز قدم گذاشتن تو ربط دارد اگر درست باشد تورا نگه میداررد واگر غلط باشد پس از همان زینه اول سقوط میکنی


اما اگر از زینه اول درست بگذاری در زینه های دیگر تو را ترس از سقوط نخواهد بود زیرا اعتماد از موفقیت در اولین زینه به دست میاید بعد از عبور از این پل نیمه تخریب است که به خود این چانس را میدهی که انقدر به خود اعتماد پیدا میکنی که زندگی را به بازی دعوت میکنی بازی که در ان با قدم های اهنین داخل رینگ میشوی رینگ که مربی خودت تماشاچی هم خودت بازیکن هم خودت هستی وبس یقنا ارزوی هریک ماست که در زندگی جای داشته باشیم دنیای باشد که تنها خودمان دران باشیم جای که هر لحظه ای که کم اوردیم بتوانیم به انجا فرار کنیم یا اگر کسی قلب مان را میشکند جای برای فراموش کردنش داشته باشیم دنیای که غیر از ما دیگر هیچ کسی را در خود جای ندهد


شاید گمان میکنید که این خودخواهی یک شخص را نشان میدهد اما هیچ هم اینگونه نیست زیرا این حق ماست که راهی برای فرار داشته باشیم وگر نه ما خود را از درون خود نابود خواهیم کرد این دنیا در وافعیت وجود ندارد قسمی که تنها در قسمتی از ذهن ما است با بستن چشم های مان راه رفتن به ان دنیا را میسازیم تنها جای که میتوانیم به تمام کار های که انجام دادیم فکر مکنیم واز تمام اشتباه ها که کردیم درس بگیریم و زندگی را جدیتر و با دید متفاوت تر ببینم اینکه پردهای نا امیدی را کنار بزنیم واگر هزار با به زمین خوردیم باز برخیزیم وباز وباز ....... وهمین قسم بلند میشویم تا بلا خره نقطه ضعف زندگی را درمیابیم با یک ضربه اساسی در یک نقطه اساسی بازی را به نفع خود تحقیر میدهیم وهمین قسم این ما هسیتم که میبریم