بیکاری یکی از مشکلات جدی کشور ما افغانستان است که مردم زیادی بخاطر بیکاری رنج می برند و میزان بیکاری این کشور نسبت به تمام کشور های جهان بیشتر است و بیشتر مردم آن بسیار به مشکل زنده گی خود را پیش می برند و این باعث می شود که آنها از روی مجبوری بخاطر که بتوانند مصارف خانواده ای خود را بدهند بیشتر به کشور های بیکانه بخاطر کار کردن می روند و دور از خانواده خود کار می کنند تا بتوانند احتیاجات شان را بر آورده کنند.

خصوصا امسال که انتخابات بود و به خاطر همین انتخابات تمام کار ها متوقف شده است و تا حالا هم ادامه دارد تا که نتیجه انتخابات معلوم شود و مرده بپچاره و ستم دیده ای کشور ما با بسیار مشکلات دست و پنجه نرم می کنند تا بتوانند روزی برای خانواده خود تهیه کنند و سالانه اینقدر شاگردانی که از مکاتب و پوهنتون فارغ می شوند با اینکه آنها در این راه بسیار زحمت کشیده اند و با این همه مشکلاتی که در کشور ما وجود دارد توانسته اند درس شان را به پایان برسانند ولی برای شان هیچ کدام کاری وجود ندارد تا بتوانند بعد از فارغ شدن انجام بدهد و آنها با بسیار نا امیدی بعد از این همه تلاش بیکار مانده اند.

وقتی به کارگران نگاه کنی آنها از ساعت 6 صبح که به سر گذر می آیند تا ساعت 5 بعد از ظهر به امید این که به سر کار بروند و یک نفر که به کارگر نیاز داشته باشد تمام شان با یک دیگر درگیر می شوند و آنها تمام روز شان را به سر گذر گذرانده و به امید اینکه کسی بیاید و آنها را به سر کار ببرد در آن جا سپری می کنند و وقتی که شام شد با بسیار ناراحتی به خانه های خود برمیگردند.