مردم افغانستان ماههای زیادی است که در انتظار معلوم شدن نتیجه ی انتخابات هستند,7 ماه پیش مردم با شور و شوق زیادی به پای صندوق های رای در مراکز رای دهی رفتند,آنان با صد امید و آرزو رای دادند تا اینکه سرنوشت کشور خویش را با دستان خویش رقم بزنند ولی متاسفانه انتخابات دور اول به دور دوم کشیده شدو باز هم مردم امید خود را از دست نداده و دوباره به سوی مراکز رای دهی روانه شدند تا باشد که اینبار هم رای دهند به امید افغانستانی آزاد و آباد

دو دوره انتخابات پی در پی و نتیجه ی نامعلوم همه را مایوس ساخت,از بین دهها کاندید ریاست جمهوری دو نفر ماندند و هر کدام به نوبه ی خویش طرفداران زیادی داشتند,این روزها در هر گوشه و کناری که گام نهیم مردم زیادی را میبینیم که در رابطه با انتخابات سخن میگویند و به گونه ای شده که حتی اطفالی که به مکتب هم میروند چشم انتظار نتایج انتخاباتی هستند که نامعلوم است از دکان ها گرفته تا مسافران موتر ها و زنان و پبرمردان

کودک کوچکی را دیدم که در کتابچه اش نقاشی را ترسیم کرده بود که برای من جالب بود ولی هرکسی که رسامی اش را میدید اندوهگین میشد,طوری که در یک کنار تصویری را کشیده بود که جز خرابی و ویرانی جیزی دیگری نبود ,درخت ها خشکیده شده بودند و گل ها خشک ولی در کنار دیگرش برعکس نقاشی دیگرش و در بالای هرکدام نوشته بود افغانستان قبل از انتخابات و افغانستان بعد از انتخابات.در وجودم سرور و شادی را حس کردم از اینکه این کودک هم با همان خط کودکانه اش و دنیای کودکانه اش چشم انتظار افغانستانی آباد و آزاد است و لی از طرفی دیگر هنوز این فکرها و این نگرانی ها برایش خیلی زود بود از اینکه هنوز کودک است و دنیای او چیزی جز همان بازیچه هایش نیست

همه امید دارند تا با معلوم شدن نتایج وضعیت افغانستان نسبت به حال بهتر شود ,اینکه اوضاع امنیتی حال مردم را زیاد نگران کرده است ولی همه از بارگاه ایزد متعال میخواهند تا کشوری آزاد,آباد,و مملو از صلح داشته باشند ,و چیزی نمانده تا معلوم شدن نتایج انتخابات و به زودی شاهد نتیجه ی خوبی خواهیم بود