بهترین دوست کسی است که هم در غم و شادی دوست خود شریک باشد و بتواند احساسات دوست خود را درک کند. هر شخص به یک دوست صمیمی ضرورت دارد. تا راز های پنهانی خود را که به دیگر اعضای خانواده گفته نمی تواند به دوست خود بگوید و دوستانمشکلات که بین خود دارند حل سازند.
یک انسان باید متوجه باشد که چی قسم دوستی به خود انتخاب کند. تا او را بتواند به راه درستی برساند و آن را از کارهای بد نگهدارد. یک دوست میتواند انسان رابه راه های بد هم بکشاند و او را یک شخص بد به جامعه معرفی کند.
انسان میتواند دوست خود را از مکتب، دانشگاه، محیط و اجتماع انتخاب کند شاید یک دوست خوب می تواند انسان را تا اوج بلندی های زندگی برساند. و همچنان می تواند انسان را به راه های بد بکشاند.
داشتن دوست برای یک انسان یک ضرورت واقعی است. در بین دوستان نباید کینه، قهر، حسادت، دشمنی، خودنمایی و هر آن چیز که بین آنها دوری را ایجاد می کند وجود داشته باشد. یک دوست در یک محفل باید به دوست خود احترام داشته باشد تا دیگران هم از او برداشت خوبی بکنند.
انسان از دوران کودکی از وقتیکه داخل اجتماع می شود همین طوریکه اجتماعی شدن را میفهمد همین طور دوست خوب را به خود انتخاب می کند. در آخیر ازعزت متعال میخواهیم که برای هر شخص یک دوست خوب عطا کند. زیرا اکثر اوقات است که بعضی از حرف ها و درد دل ها را نمی توان به نزدیکان خود گفت بلکه به یک همراز صمیمی نیاز است.
“دوستی آنست که جاودان باشد” “نه یک دم و یک ساعت مدت زمان باشد”
گزینش دوست کاریست بسیار مشکل چون نمیتوان به سادگی به هر فرد اعتماد کرد و اسرار زندگی خویش را با آن درمیان گذاشت باید از هر جهت آن را مورد آزمایش قرار داد بعد پیمان دوستی بست.
برای خواندن مطالب قبلی بیت لندرز لیسه گوهر شاد بیگم میتوانید پیوند زیر را دنبال نماید:
