کودکان میوه های بهشتی اند و باید همراه شان رفتار و رویه خوب شود ولی در افغانستان کودکان باید رنج و مشقت های زیادی بخاطر زنده گی خود بکشند تا بتوانند احتیاجات خود را بر طرف کنند چون در افغانستان خانواده های غریب زیاد بود و آنها فرزند زیاد دارد و نمی توانند به تمام فرزندان خود برسند و احتیاجات شان را برآورده کنند.
از همین سبب اطفال بیچاره خود را از خوردی به کار های مختلف گذاشته تا آن طفل بیچاره احتیاجات خود و خانواده ای خود را بر طرف کند و آن را از درس و تعلیم باز می دارند و آن طفل بیچاره که آرزو های زیادی دارد ولی نمی تواند به آرزو های خود برسد چون وی در زنده گی خود به مشکلات زیادی مواجه است و می داند که نمی تواند به آرزو های خود برسد.
و از همان کودکی مجبور می شود که کار کند و وی به کار های چون گدایی،رنگ کردن کفش،و یا جمع کردن ذوباله ها پرداخته تا بتوانند ضروریات خود را برطرف کنند که این کار هم به صحت شان ضرر دارد و هم برای آینده شان چون باعث می شود که آنها هم مثل زنده گی پدر و مادر خود داشته باشند و بسیار به مشکلات زنده گی کنند.
و کشور ما افغانستان هم که از لحاظ اقتصادی به مشکلات زیادی مواجه است خصوصا حالا که موضوع انتخاب به میان است موضوع انتخاب به میان است و تمام مردم را پریشان کرده است و این انتخابات مدت شش ماه طول کشیده و تمام مردم را از کار و فعالیت باز داشته و حتی خزانه ای دولت هم تمام شده و دولت افغانستان از کشور های دیگر در خواست کمک کرده اگر این وضع ادامه پیدا کند باعث از بین رفتن مردم خواهند شد و اطفال هم از درس و تعلیم باز خواهند ماند و با بسیار ترس و حراس از زنده گی خود بیزار خواهند شد.
