نوشتن است که احساسات را با قلم به دستان ما به تصویرمیکشد هرآنچه را که احساس کردیم و به درکش رسیدیم.... سخت است لیاقت پیدا کردن در دل آدم ها
پس اگر کسی تورا لایق دوست داشتن دانست... پس نزن... چون دوست داشتن هم یکی از نعمت های الهی است... درک کن هرآنچه را که دوست داری از جمله ... محبت های حلال... محبت مادر... پدر... خواهر... برادر
محبت فقط داشتن زوج نیست... محبت را گاهی میتوان از کودکی گرفت که با تمام عشقش... عروسکش را با من تقسیم میکند و افتخار میدهد ساعتی در کنارش بشینم و از بوی پاکش استشمامم کنم... محبت ها را ببین و سعی کن بفهمی که تمام آدم ها میتوانند محبت کنند و محبت کردن در ذات آدم ها نهفته است
خدا تجلی هایش را در بندگانش آفریده است... حتی نبخشیدن هم جز صفت های پروردگار است... گاهی انسانی را نبخش و فکر کن که اگر تو بجای آن بودی و آن خطا را میکردی ... او هم میتوانست با تو چنین رفتاری داشته باشد
گاهی باید انسان را نبخشی تا بفهمی که خدا هم از گناه کردن بندگانش زجر میکشد و ناراحت و دلگیرو خسته میشود... خدایا میدانم درپس دردهای ما تو به اندازه ی بزرگیت درد میکشی همه آدم ها خطا میکنند ولی تو صبورانه کنار خطاهایم استوار میمانی و میدانی که گاهی از دست آدم هایت خطاهایشان ناخواسته رها میشود میدانی که نیت بندگانت جز خیر چیزی نیست و اگر بدی در نیت آنها نمایان میشود صرفا قرار گرفتن آنها در محیط های تحریک آمیز است خدایا ما را خودت از دام های شیطان خطا ده زیرا گاهی بندگانت را توان آن نیست که از گناه کردن دست بکشند و نتوانند گناه کنند تو آنها را رهنمایی کن و همواره در قلب آنها حضورت را نمایان کن زیرا آدمیزاد خواصیش است فراموشی
فراموش کردن لطف دیگران آسان است خیلی آسان تراز گناه کردن یا خوبی کردن... انسان ناسپاس است اگر نعمتی دارد بیشتراز سهمش پیش خدا داد میزند و طلب میکند چیزی را که از سهمش بیشتر است
اگر قدمهایم را استوار ببینم... دیگر پشت به دنیا نمیکنم ... دیگر از آدم ها طلب محبت نمیکنم... و دیگر حتی اسم گناه را پیش تو نمی آورم و بهانه ام شیطان پلیدت نمیشود... قول میدهم اگر تو همراهم شوی ... بهترین ها سهم من میشود...خدایا همیشه باش تا گم نکنم راه پرپیچ و خم زندگی را
