یک عضو آنلاین بودن,تماشای روزانه فیلم روی صفحه کامپیوتر و مصاحبه با فیلم سازان در سرتاسر جهان با ایمیل میتواند به سادگی از یادمان ببرد که ساختن یک فیلم که به آن معتاد شدیم و به آن جایزه اهدا میکنیم خارج از محیط آنلاین صورت میگیرد .اکثر ما عادت داریم تا در مورد محتویات که در انترنت است تحقیق کنیم بی آنکه در باره تشریک مساعی فیزیکی در ساخت یک فیلم, برنامه تلویزیونی و کلیپ ویدیویی فکر نمیکنیم.ما سریعا درباره گفتگو ها و مناظره ها , جلسات , تمرینات و آن چیزی که مردم را نزدیکتر میسازد و سوق میدهد به سمت ساخت آن چیزی که ما در روی صفحه نمایش خود میبینیم.هنوز هم بعضی از ما دنیا را به دو سمت تقسیم میکنیم:آنلاین و آفلاین.بر اساس فستیوال فیلم تریبکا در هفته گذشته به این نکته پی بردم که مرزی که بین این دو سمت جهان قرار دارد بسیار بسیار کم قابل مشاهده است و یکی بدون دیگری وجود ندارد.و من بسیار خوشنودم از ارتباط و صحبت کردن با کسانی که در این صنعت با من همکاری میکنند.
اول تر از همه باید خاطر نشان شد فستیوال تریبکا در طی سالهای اخیر منظم ترین , صمیمانه ترین و مدرن ترین جشنواره ای بود که تا حال مشاهده نمودم.خدمات نگهداری از این صنعت دیدار, گفتگو با فیلم سازان را کوتاه تر و سرعتر ساختند.کارمندن بسیار خوش برخورد و کمک رسان بودند.محلی که برای استراحت آماده کرده بودند برای فیلم سازان و مشتاقان بسیار عالی طراحی شده بود تا یکدیگر را ملاقات کنند حالا چه پخش کننده یا کدام شخص دیگر از مطبوعات.
من تعداد بی شماری از فیلم های کوتاه این جشنواره را دیدم و تمام آنها را در تئاتر ها دیدم.اکثر برنامه های کوتاه توسط شنوندگان مشتاق و کنجکاو خریداری شد.بعد از دیدن فیلم یکه من را مجذوب میساخت نوت برداری میکردم تا با سازندگان این فیلم جلسه ای برگزار کنم.بر علاوه ملاقاتهایی که رو در رو با سازندگان فیلم در مهمانی ها .محافل صنهت فیلم سازی و جشن خصوصی هاینکن داشتم توانست بیشتر و بهتر با آنها در ارتباط باشم و اطلاعات کسب کنم.اما فستیوال بیشتر از ملاقات های رو در رو, تماشای فیلم و گفتگو ها بود.
تریبکا کار جالبی کرد و آن هم تهیه یک آرشیو بود که صنعت فیلم سازی به آن نیاز داشت.پس برای من یک چانس بود تا تمامی فیلم هایی را که فرصت نکرده بودم توسط کامپیوتر یا با رفتن به تئاتر ببینم بود. علاوه بر تجربه جشنواره آسان تر و فیلم در دسترس تر،آرشیو نام اشخاص و ایمیل کسانی که فیلم ها را مشاهده نموده اند و نمایندگان فروش فیلم های PR را ذکر کرد. چقدر هوشیار است؟بتا بر این سازنده فیلم و نماینده فروش آن میفهمیدند که جه کسی فیلم آنها را تماشا نموده و در صورت امکان با وی تماس گرفته میشود تا دلیل علاقه مندی اش را ابزار کند.دیگر موارد دسترسی آسان به کاربر های وب سایت فستیوال که بسیار به روز بودند با وافعات جدید, گففتمان ها و حواشی دیگر.شاید یک وب سایت منظم در حقیقت فستیوالی برنامه ریزی شده را پدید آورد .و من در کل به عنوان یک علاقه مند بسیار شاد مان هستم.
زمانی که من به فستیوال برگشتم اصلا درمورد نمایش ها و عکس العمل هایم با سازندگان فیلم فکر نکردم اما به تجربیات آنلاینم چرا.بسیاری از فیلم سازان به من گفتند که میتوانم به صورت انلاین فیلم های آنها را ببینم.بعضی از آنها نیز به من لینک و رمز ویدیو های محافظت شده را در ویمیو را به من دادند.و دوباره به این نکته رسیدم که آنلاین و آفلاین هر دو با هم هستند.اضافه بر اینکه برگزاری فستیوال های آنلاین بینندگان را قادر میسازد تا به فیلم های مورد علاقه خویش رای دهند بدون اینکه به تئاتر ها بروند.
در هر گفتگوی ساده ای که من داشتم جواب فیلم انکس به توزیع و تمویل فیلم های آنلاین بسیار شگرف و جالب بود.اکنون مقایسه صحبت با فیلم سازان نظر ب 2 یا 3 سال پیش بسیار فرق کرده.آنها سریعا جواب من را میدهند .زمانی که من با یک فیلم ساز در باره فیلم انکس و ایرین پیکس صحبت مکردم سریعه جواب داد و گفت که این مانند یک بازی است درست؟ و من جواب دادم بله دقیقا.جای شکی نیست که ویدیو های آنلاین نظر به 2 سال پیش رشد قابل ملاحظه ای داشته است.و این را نیز میدانیم که مردم زمان بیشتری را برای تماشای فیلم یه صورت آنلاین نظر به سابق اختصاص داده اند.و شاید درک سریع مطلب خود نشانه ای از این موضوع باشد.در حقیقت این نتیجه گرفتن زمان از یک شخص برای رفتن به تئاتر میباشد و قادر میسازد تا به مدل درآمدی و هنری توجه صورت گیرد.
تجربیات فستیوال آنلاین این را به من یاد داد که اهمیت صحبتهای رو در رو با فیلم سازان این است تا به ما بگویند که دنیای آنلاین و آفلاین از هم جدا ناپذیر اند.درباره آینده فیلم و فستیوال چه؟در طی سالهلی بعد مشاهده خواهیم نمود اما من هنوز خوش بین و مثبت اندیش هستم.
در مقاله بعدی خویش پیرامون فستیئال و عکس العنل های من با فیلم سازان صحبت خواهم نمود.بزودی بر میگردم.
