کله چی وړ وم, د متفاوتو ورزشو کړلو کی ډیر نر وم. کله چی د ابتدایی او متوسطه دروان کی وم د ښوونځی تیم غړیتوب می په غاړه درلود, او کله چی لیسی ته ننوتم خپله مینه می په بسکتبال کی ومندله. د ورزش ساعتو ځنک کی د هری لحظی نه د بسکتبال لوبو کولو ته می د ملکرو سره می استفاده کوله.لومړنی وار می چی توب واخیستلو تر څو چی په کور می د هغو سره لوبه وکړم په سختی می کولی شو ایر یی کړم. د مدرسی تیم غړیتوب ته ننوتم او ډیری لوبی مو بوتلی او بایللی لوبی مو هم درلودی.
ورزش کول هر کله د لوبی په معنی نه دی, بلکه په هغه کی د ملکریتوب او دښمنتوب رابططه کی شته ده, تاسو د یو امتیاز لپاره جکړه به وکړی, تاسو به خوشی وکړی, د تیم سره مو یو وړوکی کورنی مو به جوړه کړی وی, د هغو نه به صبوری به زده کړی او د ټولو نه مهمه تر د اشتباهاتو نه به دی درس واخلی. ورزش لکه یو د زده کړی روند دی. هرکله نشی کولی کتاب ولولو, د تجربو نه کولی شو ډیر شیان زده کړو.
کله چی مناسبو تسهیلاتو ته سوچ کوم, هر کله د یو ښه کورنی کی زیږیدل, تلل یوی ښکلی مدرسی ته, د بورسی نیول یو پوهنتون ته او په نهایت کی د یوی مناسبی دندی نیولو په اړه یو.اما څه د هغو په اړه چی نشی کولی د دغو ټولو لکښتو نه اوځی؟
زما په دیدگاه ورزش کولی شی یوه ښه حل لاره ورته اوسی. د ورزش سره کولی شی یوی زړه پوره زده کړی ته ورسی. ماشومان چی په ورزش کی د استعداد نه برخورداره دی, کولی شی هغو زده کړی ورکړو تر څو چی توانایی گانی یی په نمایش کښښدی.
د ورزش جنبی زده کړی ځنک سره کولی شی هغه د خپل پیام رسولو نورو ته, د خپل غږ پورته کول او روابطو جوړول د نورو ټولنو سره چی ستاسو د هیواد شرایطو نه معلومات نه لری استفاده وکړو. دغه هوشمندانه لاره د فرهنگ, خلکو, رسم او رواج, او اندیشو پیژندلو نیولو کی د ټولی نړی خلکو ته دی.
حمایت د میرمنو ورزش نه د پرمختک په لور هیوادو کی لکه افغانستان باید لکه نور هیوادو غوندی شی. د استقلال میرمنو فوتبال تیم د کابل استقلال باشگاه د ډیرو عالی لاسته راوړلو نه د انکس ښځو بنیاد همکاری باندی د نجونو او ښځو توانمند کولو لپاره دی.
.
:لذت یوسی او هیڅکله تسلیم نه شی