زما د لور زیږیدنی نه ایولین روز (Evelyn Rose) دری اونۍ تیریږی. اوس د دغه مقالی لیکلو په حال کی یمه, هغه زما په سینه باندی ویده ده. او څرنکه چی اوس دغه لیکم زما د زړه ضربانو ته غوښ ورکوی. په واقعیت کی د حاملګی ټولی تجربی ډیری ژر تیری شولی او اوس د پرمختک او د راتللو وخت د المپیک کشتی ګانو ته دی. د دغی لپاره چی د ورزشی سبک نرمش کولو ته پیل وکړم یوه اونۍ وخت پاتی لرم. د شپږو میاښتو زما د لور زیږدنی وخت کی می ډیر درد احساس کولو چی د خپل ځان سره می فکر کولو, هیځکله به نور ونشم کولی چی رقابتونو ته راشم.
دا زما د مبارزی او پرواز وخت دی. کله چی یو څوک د یو ستونزی سره مخامخ کیږی چی تحمل یی د دغه عادی سړی لپاره مشکل دی, هغه لږ کار چی کولی شی دا دی چی په مقابل کی یی ودریږی.
د دغو ټولو مصروفتیو سره می د ښځینه کشتی کی, هر کله می د عدم پشتیبانی او عدم درک احساس کړی دی. چا دغه یی پوهیدل؟ ماته معمه نه دی. مګر اوس درک کومه یی چی نور تنها نه یمه, او هر کله یو څوک به ماته اوسی او ما ته به باور راکړی, ځرنکه چی زه د د خپل ځان لپاره باور لرمه او بل شی ماته مهم نه دی...
ستاسو ارادتمنده
لی جای نس پرووایزر(Leigh Jaynes-Provisor)
(شوهر, بین پرو وایزر,Ben Provisor)
د آدم او هوا عکس, کلورادو
