رویکردهای نظری برای پیشگیری از فساد اداری
مسألۀ فساد در تمام ادوار گریبانگیر دولت ها بوده و امروزه دیگر یک مسألۀ محلی نبوده بلکه یک پدیدۀ جهانی میباشد که تمام جامعه و بخش های اقتصادی را متأثر میسازد و یگانه مانع در راه پیشرفت اقتصادی و اجتماعی میباشد.
تنوع راه کار ها در مبارزه با فساد اداری مهم است.
زمانیکه طرح های مختلفی برای حل یک مشکل پیشنهاد شود ممکن بعضی مؤثر وبعضی نا مؤثر واقع شود و ما با پی گیری روشهای مؤثر در مبارزه با فساد پیروز باشیم.
همچنان جامعۀ مدنی همیشه برای مبارزه با فساد از شرکای عمده بوده است.
دولت ها معمولاً به تنهایی خود اصلاحات را آورده نمی توانند حتی زمانیکه رهبری بسیار قوی نیز در ایجاد این تغیرات کمک کند.
جهت مبارزه با فساد باید دو روش مختلف را به کار برد:
روش اولی،یعنی روشی که دارای عمیق ترین ریشه ها میباشد،وضع مقررات است.این امر باعث افزایش قوانین و بعضاً ایجاد یک دستگاه تنظیم کننده،جهت جلو گیری از تکرار یک مشکل شده است.
فساد اداری که در سطوح بالا توسط مقامات عالی رتبه دولت ،یعنی حکومت توانگران صورت می گیرد یکی از تهدید های خاص علیه حاکمیت قانون است به هین دلیل شفافیت دولت و تفتیش عمومی عمدتاً در رابطه به امنیت ملی و نبود فساد اداری کمک می کند
.
