داکتر شارلوت کول معاون کارگاه تحصیلات جهانی "سیسم" میباشد.در پایین مصاحبه ای با وی درباره کارگاه "سیسم" و تحصیلات در افغانستان میباشد.
فیلم انکس: آیا میتوانید درباره کارگاه سیسم و حسی که در پشت آن دارید برایمان بگویید؟
شارلوت کول: کارگاه سیسم, یک موسسه تحصیلی غیر انتفاعی,43 سال قبل به عنوان کارگاه تلویزیونی اطفال بنیان گاذری شد.با شناسایی این نیاز که اطفال خانواده های کم درآمد را با پیش کش زمینه تحصیلی مورد حمایل قرار دهد.بنیانگذاران این نهاد دارای یک هدف کلی میباشند: استفاده متوسط از تلویزیون به عنوان ابزاری برای کمک به یادگیری اطفال.این گروپ از تحیل کرده گان دیداری,محققین, روانشناسان, متخصصین پیشرفت اطفال, هنرمندان, نویسندگان و موسیقی دان ها نامدار در زمینه سرگرمی,میتواند زندگی تحصیلی میلیون ها جوان را تحت تاثیر قرار دهد.از این همکاری نهادی به نام Sesam Street "خیابان سیسم" به میان آمده است که یکی از برترین برنامه های تحصیلی برای اطفال در جهان میباشد.همراه با همکاران محلی, کارگاه برنامه خیابان سیسم را برای 150 کشور تهیه میکند.فراتر از تلویریون, کارگاه برنامه هایی برای بنیادهای چند رسانه ای در سطح گسترده ای از ادبیات, صحت و غیره دارد.ابتکارات که با متخصصان تحصیلی توسعه داده شده اند, نیاز های بخصوصی را مد نظر میگیرد تا به اطفال خانواده هایی که در وضعیت بحرانی قرار دارند کمک صورت گیرد,آنها را با وضعیت های صحی تطابق میدهند و روحیه قوی برای آمادگی با زندگی پیش رو میسازند.
فیلم انکس: آیا میتوانید درباره باغچه سمسم و فعالیت های آنها در افغانستان صحبت کنید؟
شارلوت کول: در افغانستان اطفال زیر 5 سال که در حدود 5 میلیون نفر میشوند هنوز فیصدی کمی هستند که از خدمات کودکستان استفاده میکنند.بر علاوه بیش از 70% از کودکان افغانستان در مکتب های ابتدایی نام نویسی کرده اند, که در سطح پایینی قرار دارند و تعداد دختران ثبت نام شده نیز بسیار کم میباشد.برای آدرس دادن به این قضیه کارگاه سیسم طرح باغچه سمسم را به زبان های دری و پشتو اجرا کرده است,که یک برنامه توسعوی برای ابراز نیازهای اطفال بین سنین 3 الی 7 سال میباشد.که با حمایت وزارت تحصیلات و وزارت کار و امور اجتماعی ساخته شده است, همچنان توسط سایر موسسات خارجی دیگر.پیام تحصیلی این برنامه شناخت, اجتماع و دایره ای مادی و معنوی میباشند.این برنامه تاکید بخصوصی روی ادبیات و ریاضیات دارد همراه با تم های جدولی برای توانمندی دختران,تنوع فرهنگ و احترام متقابل جامعه آگاه سازد.شاید مهم ترین نکته این باشد,باغجه سمسم یک فرصتی است برای اطفال داخل افغانستان تا از اوضاع سایر اطفال روی صفحه تلویزیون آگاه شوند.در جهان تسخیر شده توسط رسانه های غربی و اخبار توصیفی خبرنگاری,این برنامه برای بلند بردن و توانمندی اطفال میباشد تا اینکه هر روز برای چند لحظه از اوضاع سایر اطفال افغان, خانواه هایشان و جامعه آنها آگاه شوند.همچنان این برنامه شامل کتابخانه ای بین المللی کارگاه سیسم از مواد تدریسی میباشد که پنجره ای را به سوی جهان باز میکند.
برای پخش پیام برنامه روی تلویزیون,کارگاه سیسم با تلویزیون طلوع و لمر برای ساخت 26 قسمت ازسریال باغچه سمسم به زبان های دری و پشتو همکاری نموده است.این سریال ترکیبی از برنامه آرشیو شده بین المللی کارگاه میباشد که در هر قسمت برای 2 الی 3 دقیقه به طور مستند طوریکه یک فیلم ساده و محلی ساخته میشود, زندگی روزانه اطفال و جوانان افغان را به نمایش میگذارد.این سریال جشنها, فرهنگها و سایر رسم و رسومات زندگی اطرافی را به نمایش میگذارد و این بخش از برنامه اطفال سایر ولایات افغانستان را با یکدیگر معرفی میکند.این سریال در دسامبر سال 2011 به نشر رسید.هم اکنون دو فصل دیگر از این برنامه در حال تولید هستند.
دسترسی به نشرات رادیویی به طور گسترده, کارگاه سیسم با موسسه Equal Access در سال 2012 برای نشر سریال باغچه سمسم در رادیو همکاری نمود.این سریال در جولای 2012 در رادیو های ملی,محلی و سایر رادیو های دیگر در 39 قسمت به زبانهای دری و پشتو پخش شد.این برنامه به مدت 20 دقیقه نشر میشود و شاممل برناه های آموزشی برای اطفال و حتی والدین نیز میباشد.بر علاوه 2 فصل دیگر از برنامه رادیویی در آپریل 2013 به نشر خواهد رسید.
این فعالیتها امکان این را ساخته است تا حمایتهای بخش ایالتی کشور امریکا را به خود جلب کند.
فیلم انکس: رسانه ها چگونه میتوانند توسط برنامه های آگاهی دهی عامه و تحصیلی, تحصیلات را توسعه دهند؟
شارلوت کول: توسعه صنعت متزلزل رسانه ای در افغانستان یکی از اهداف ما در قبل از دوات طالبان بود.بر اساس سروی سال 2012 Asia Foundation بر روی مردم افغانستان,80% مردم به رادیو,52% به تلویزیون و 71% به موبایل دسترسی دارند.با در نظر داشت این مطالب, کارگاه سیسم با همکاری مددکاران محلی خود, به این موضوضع پی برد که باید توسط چنین برنامه هایی پیام تحصیلی خود را به اطفال برساند که در غیر آن امکان پذیر نبود.
فیلم انکس: اصلی ترین مشکلاتی را که در مسیر کار کردن در افغانستان داشتید کدام ها بودند؟
شارلوت کول: ما در جریان کار کردن در افغانستان با مشکلات کوچکی روبرو شدیم و آن مشکلات هم در حین ساخت برنامه خیابان سیسم بودند که برای اولین بار ساخته میشد.ما با همکاران تهیه کننده بسیار خلاق و کامل افغان کار میکنیم.چیزی که برنامه ما را خاص ساخته است است در توانایی آنها به ترکیب ساختن برنامه به متوای سرگرمی و تحصیلات میباشد.این یک توازن بسیار ظریف میباشد که به نویسندگان زمان برای یاد گیری میدهد.ما وقت و انرژی زیادی را برای تمرین دادن نویسندگان محلی در فصل اول مصرف نمودیم و ما نتیجه کار خود را در فصل دوم میبینیم.
فیلم انکس: چگونه برنامه های تحصیلی و آگاهی دهی عامه میتوانند به عنوان ابزاری برای توانمند سازی بانوان در کشورهای رو به توسعه مخصوصا افغانستان به کار روند؟
شارلوت کول: رسانه ها از قبیل رادیو, تلویزیون و موبایل در کش.رهای رو به توسعه به شکل سرسام آوری رو به تکثیر هستند.بخصوص افغانستان در 10 سال اخیر شاهد رشد چشمگیری در این صنعت بوده است.رسانه ها میتوانند در حمایت تحصیلات که بانوان به شکل ساده از آن بهره میگیرند کمک نماید, و برای کسانی که دسترسی به تحصیلات ندارند به شکل مکملی در یادگیری و آموزش کمک نماید.برنامه خیابان سیسم برا یآن عده از اطفال محروم – پسر و دختر-که دسترسی به تحصیلات ندارند زمینه دستیابی آنها به آموزش را محیا نموده است.
برعلاوه برنامه خیابان سیسم برای یاد دهی الفبا و اعداد از دختران جوان و بانوان استفاده نموده تا برنامه را به خوبی پیش ببرند.تصویر باغچه سمسم از دنبال کردن آموزش توسط دختران و دنبال کردن شغل بیرون از خانه توسط بانوان حس توانمندی بانوان را در سطح گشترده ای هم برای دختران و پسران پخش میکند.
