مرض بیکاری در افغانستان از کجا سر چشمه گرفته

 

اینجا افغانستان من است کشور که 5000 پنج هزار سال قدامت تاریخی دارد. اما در سه دهه جنگ تمام فابریکات کشت زراعت صادرات وردات و زیر بنا های که صورت گرفته بود تمامش قربانی جنگ ها شد.  امروز افغانستان در مرض بیکاری دست پنج نرم میکند. این تمامش تاثیرات جنگ های است که در افغانستان بوده باز ماندن طبقه جوان از درس تحصیل این خود بر اقتصاد یک کشور زربه محکم است .

 

من جوانان را میبنم که بیکار در سرک ها و بازار ها میگردند و از آنها کاری ساخته نمیشود. و اگر بخواهند کاری کنند بازهم نمیتواند چون آموزش خود را نتوانستند به اکمال برسانند. من جوان را چند بار در کنار کوچه که نزدیک خانه ما است دیدم ومن  از آن جوان سوالی را مطرح کردم گفتم  خودت چی کار میکنی؟ گفت من بیکار هستم  گفتم  در فامیل چند نفرهستید؟ گفت : ما درفامیل 8 نفر هستیم چهار برادر ، دو خواهر و پدر مادرم . سه برادرانم که از من کرده بزرگ است ازدواج کرده و همچنان خواهرانم. من همرای پدرم و مادرم یکجای زندگی میکنیم . من تهنا نان آور خانه هستم و من از عهده این مسولیت نمی برایم چون من سواد ندارم و دلیل بیکاری من همین است . من گفتم چرا به تعلیمات خود آدامه ندادی؟ گفت:  در دوران که من متعلم بودم جنگ بود من به آرزو خود نرسیدم آموزشم را نتوانستم به پایان برسانم و تمام این مشکلاتم را ناشی از جنگ های که در افغانستان بود میدانم .  

 

من در آن زمان9 سال عمر داشتم وفعلأ صاحب یک فرزند هستم و آن وقت به درس خواندن سخت علاقه داشتم ما در تمام جنگ در افغانستان بودیم . ازکابل به هیچ کشور دیگر نرفتیم  . بنظر من اگر به کشور دیگر میرفتیم خوب میبود چون از فامیل های که اقارب نزدیک ما هست آنها در پاکستان مهاجر شده بودن در آنجا درس خواندن و امروز زندگی خوب دارند . اما من میخواهم که دیگر درافغانستان دیگر جنگ نشود تا فرزندان ما در چنین حالت قرار نگیرد از ما خو گزاشت .

 

من  هم دعا میکنم که دیگر درافغانستان جنگ نشود تا مردم ما در چنین عالت قرار نگیرند تا ما یک افغانستان آباد و سر بلند د اشته باشیم  و امروز شاید بعضی از شرکت ها هستیم که در بخش معارف کمک های بی شمار را انجام میدهد مثلأ شرکت افغان سیتادل و فیلم انکس که در ولایت هرات افغانستان برای بسیاری از مکاتب در بخش کمپیوتر صنف های درسی را برای شاگردان اماده کرده که باید این کار آنها را تقدیر کرد. و انتخابات  که بیشرو داریم در آن اشتراک کنیم تا در افغانستان تاریخ گذاشته تکرار نشود. هزاران جوان که آرزو های بر دل دارد آنها به خواسته های شان برسد این تنها  از راه صلح امکان پذیر است پس دست به دست همدیگر داده و برای افغانستان یک رهبر که واقعأ شایسته افغانستان باشد بر گزینم .........

 

نویسنده: روینا کبیری