ازقضای روزگار امروز برای گرفتن فورمه‌‌‌‌ی "عدم مسوولیت و محکومیت" کارمان به سارانوالی بند شد. درخواست مان را که برگه ای شامل نام و نام پدر و اطلاعاتی از این دست بود با قطعه عکسی از خودمان که با لبخند مرموزی به مقابل زُل زده و بالای برگه ی درخواستی منگنه شده، نخست به ریاست جرایم بردیم که الحمد الله با یک امضا و مهر عدم مسوولیت جزایی سربلند بیرون آمدیم. بعد نوبت به ریاست مبارزه با فساد اداری و رشوه ستانی رسید. وارد شعبه شدیم، چهار جفت چشم پرسشگر همزمان به روی ما که کمی سرخ شده دوخته شدند، باید یکی را انتخاب میکردیم که ورق را تقدیمش کنیم، همین کار را هم کردیم، درنیمه راه بودیم که یکی دیگر صدا زد " بیا اینجا "، با لبخند احمقانه ای به طرفش رفتیم و ورق را به دستش دادیم، جناب تمام طول وعرض ورق را بررسی کرد وبا خونسردی تمام گفت مسوول اش نیست، همین حالا رفت وزارت خارجه. احساس کردیم عرق سردی ازسروتنمان جاری شد اما خودمان را جمع وجور کردیم وگفتیم کی میاید؟ جناب با بی تفاوتی گفتند نمیدانم، شاید هم نیاید. مکث کوتاهی کردیم و خواستیم مثل هزاران بار دیگر ازراه خاکی وارد شویم وبگوییم که برادر کدام راهی نیست که امروز کارما اجرا شود؟؟ اما یکی ازعالم غیب نهیب زد که نههههههه، اینجا ریاست سارنوالی مبارزه با فساد اداری ورشوه ستانی " است، ما هم زحمت فردا آمدن را به گردن گرفتیم وحرکت کردیم، دوقدم بیشتر برنداشته بودیم که جناب صدایمان زد وگفت یک نفر است که میتواند کارت را اجرا کند، بین شک وخوشحالی مانده بودیم و فورا پرسیدیم کی است؟ جناب گفتند در یک شعبه دیگر است اما خودت میفهمی دیگه ... برق ازکله مان پرید، یعنی دراینجا؟ اینقدر واضح؟ خلاصه جمله‌ی معروف" رشوه گیرنده ورشوه دهنده هردو مجرم هستند" را بی خیال شدیم چون میدانید که آب از سرپریده است، منتظر بودیم که جناب یک گوشه ای بیاید و بگوید که چند میگیرد اما او عین خیالش نبود و ما پرسیدیم خوب حالا چند میگیرد؟ جناب با بی تفاوتی گفتند یک چیزی بده دیگه، ما هم دو صد روپیه‌ی ناقابلمان را دادیم و کارمان اجرا شد و اینطوری شد که ما توانستیم از فساد اداری "عدم مسوولیت " بگیریم، وقتی میخواستم از شعبه بیرون شوم چشم مان به لوحه‌ی روی در افتاد:
" حاضری ساعت 7:30
رخصتی ساعت 4:30
ازتمام کارمندان لوی سارنوالی جدا خواهش میشود که دروقت مقرر به وظیفه حاضر باشند "
