مهم ترین پایه تشکیل و چرخاندن یک خانواده مادر است. در هر کشوری سطح پیشرفت و آگاهی فرهنگی و اجتماعی به صورت مستقیم ارتباط می گیرد به مادران آن سرزمین. به این دلیل که این مادران هستند که در اکثر موارد وظیفه تربیت و آموزش کودکان را بر عهده دارند.
در کشور ما بر اساس موجودیت سنت های نادرست اکثر مادران این سرزمین بی سواداند در حالی دین مقدس اسلام فراگیری سواد را بر زن و مرد فرض کرده است اما در جامعه ما اکثر خانواده ها اجازه نمی دهند که دختران و زنان جامعه به مکاتب و دانشگاه ها دسترسی پیدا کنند. واضح است که وقتی کودک در خانوادۀ متولد می شود که مادر این خانواده بی سواد است در آینده با مشکلات فراوانی مواجه می شود، به این دلیل که مادر معلم اول همه ماست. مهم ترین بخش رفتار و آدابی که در زندگی برای ما تبدیل شده است به خوی و اخلاق را از مادران خود فرا گرفته ایم و همین مسأله اهمیت مادران را در پرورش کودکان به خوبی نشان می دهد.
به همین دلیل است که یکی از مبرم ترین نیازهای جامعه ما فرستادن زنان و دختران به مکاتب، دانشگاه ها و حتی کلاس های سوادآموزی است. این زنان و دختران که مادران امروز و آینده این کشور هستند، که دارای سواد و آگاهی بالایی باشند زنان و مردان آینده این سرزمین را انسان هایی آگاه، تعلیم یافته و اخلاق مدار تربیت می کنند، که می توانند وضعیت جامعه ما را با آن چه در آن به سر می بریم متفاوت کنند.
کودکانی که در خانوده هایی که مادر آن خانواده با سواد است متولد می شوند در دوره تحصیل انسان های موفق تری هستند به این دلیل که وقتی وارد مکتب می شوند فقط ساعات کمی از روز را در مکتب به سر می برند و بیشتر وقت شان را در خانه و در کنار مادر سپری می کنند. یکی مادر باسواد می تواند حتی بیشتر از یک معلم کار کشته به رشد و پرورش ذهنی آن ها کمک کند به این دلیل که مادران بهتر و بیشتر از هر روان شناسی با کودکان شان ارتباط برقرار کنند و نقاط قوت و ضعف آن ها را بشناسند.
نویسنده: خان آقا فیضی
