بشر وسیله های را كه به دست خود ساخته است در اختيار دارد و از آنها نيز به اندازه ی کافی استفاده ميبرد. او از آنچه بوجود میاورد تا سر حد امكان استفاده مینماید و اين کدام مشکل خاصی با تفكرات اسلامي نيز ندارد. چرا که خداوند فرموده است كه همه اينها را آفریدم تا که انسانها تسخیر کنند.
در شرایط امروزی فکرو تخيلات بشر، در فيلمهاي سينمايي دنيايي را به تصوير ميكشد كه در آن نشان میدهد که همه چيز از دست انسان خارج شده وبه دست تكنولوژي قرار گرفته است. انسان در اختيار ماشین ها و ربات ها و تکنولوژی هاي بسیار پيشرفته خلق شده توسط او گرفتار شده و براي نجات از آنچه خود انسان درست كرده است دست و پا زده و تلاش میکند خود را از شرآن نجات دهد.
هر چند اين مسأله مانند يك تخيل و كابوس است و زیادتردر فيلمهاي سينمايي باید به دنبال آن بود ولي همانطوری که این رویداد پیش میرود وقوع حوادثي چنين، غيرقابل تصور نخواهد بود. امروزه به نقطهاي رسيدهايم كه بشر بخاطر ـ در اختيار داشتن ـ تكنولوژي به ـ در اختيار آنها ـ بودن نزديك ميشود. دنیا ویا فضاي الكترونيكي (Cyberspaces) يكي از اين موضوع ها است. انترنت به حیث يك دنياي جديد و محيطي بزرگ فضايي را خلق نموده است كه اندازه آن با كره خاكي ما برابري ميكند. فضايي بسيار وسیع كه ميتوان آن را دنيايي جديد نامید، دنيايي كه بشر توانست آنرا خلق نماید. اين دنياي مجازي کم کم رفته رفته جاي پاي خود را واضح تر و عرصه را بر رقیبان خويش تنگ تر ميكند ، عالمي كه قابلیت هايي دارد كه در دنياي واقعي نيز دیده نمیشود.
سرعت، يكي از گردآورنده های اين فضایی جديد است. توانايي اين گردآورنده ها آنقدر واضح است كه به هيچ صورت نميتوان آن را نادیده گرفت يا از آن چشم پوشيد. كارايي نيز در داخل اينترنت به توان بالا ميرسد. سرعت زیاد و كارايي قابل توجه در پیش هم موجب شده است كه بشر کوشش كند تا همه وظايفش را به دنياي جديد ديجيتال واگذار كند تا هم با سرعت زیاد و هم كارايي مناسب وظايف خود را به بهترين صورت ممكن به اتمام برساند. آنچه در كنار اين دو گرداورنده باعث قابل توجه تر شدن دنیای مجازي ميشود قیمت های كاهش يافته آن است. بلعكس محيط واقعي و اصلی دردنیای مجازي وقتي كارها زودتر انجام ميشود قیمت ها بالا نخواهد رفت. هر چند پیام ها و اطلاعات در زماني باورنكردني به مقصد ميرسند و دستورها به موقع اجرا ميشوند ولي مصارف و هزينهها كاهش غيرقابل تصوري داشته اند.
با وجود تمام اين موارد که اشاره نمودیم ، بعضی مسائل نيز هست كه بدون دقت در آنها كام شيرين بشر هنوز در تلخ مانده است. بشر هنوز دانش و فرهنگ استفاده از انترنت را به خوبي یاد نگرفته است و حتي نتوانسته است فرهنگ نامه ي خوب براي آن تحریر نماید. دليل اين امر نه فقط عقب ماندن دانشنامه نويسان از كاشفان انترنت، بلكه ذات تکنولوژی وب و توانایی هاي آن است.
پيشرفت بسیار زیاد انترنت موقعيت هاي زیادی بوجود آورده است تا نقص امنيت آسانتر گردد. بزرگراه وب سرکی است كه امكان استفاده از سرعت بالا را بوجود آورده است در حالی دزدان سوار موترهاي ماوراي طبيعي شدهاند و پليسها همچنان با همان وسایل قديمي ميخواهند جلوي آنها را بگيرند. از همين خاطر است كه بشرحالا زیادتر به فكر جلوگيري است. در حال حاضر پيشگيري را تنها راه حل ميداند چون فکر میکند که درمان هنوز يافت نشده است ولي آيا چنين نيز خواهد ماند؟
اينترنت تاكنون مرجعي عام ندارد و كسي تا به حال نتوانسته است كه خود را مالك فضاي مجازي معرفي نمايد. در فضاي الكترونيكي، برعكس بورس، اطلاق كنترل، طراحي نشده است و همين مسأله چنانچه اشاره شد زيانهاي متعددي را در پي داشته است. سايتهاي غيرواقعي و بحثهاي امنيت شبكه و مواردي از اين دست در اين قالب شناسايي ميشود. به نظر ما براي يافتن پاسخ به اين مشكلات بايستي يك قدم به عقب گذاشت و سوال را ابتدا كليتر و پردامنهتر مطرح نمود. به عنوان مثال ميتوان اين طور مطرح نمود كه آيا صحبت از كنترل اينترنت ميتواند قابل تصور باشد؟
اينترنت یک دنیای الكترونيكي است. فضايي غيرواقعي كه با توجه به قابلیت تکنولوژی پيشرفته الكترونيك قابل دریافت گرديده است. دنيايي نه به واقعيت عالم خارج بلكه مثل آن. در اين فضای جديد هم جرم وجود دارد و هم عمل غيرمجرمانه و با این تصور كه بايد مجازات نيز وجود داشته باشد خارج از تصور نخواهد بود، ولي حاكميت بر انترنت را با حاكميت بر جهان واقعي مقايسه كردن بحث سختی است. در عالم اصلی تا حال هيچ كس نتوانسته است پادشاهی عام بر جهان بگمارد. همه آنهايي كه قصد حاكميت بر عالم را داشتهاند با شكستهاي سختی مواجه شدهاند. اين حقیقت را تاريخ به خوبي نشان ميدهد. هر چند همه اديان عام و حتي همه تفكرات، از كمونيسم گرفته تا ليبرال دموكراسي عقیده دارند كه روزي جهانی خواهند شد. ولي تاريخ تاكنون به كسي اجازه ي چنين تسلطي نداده است.
اين حقیقت تا آنجا پيش رفت كه حاكمان كشورها را به رضايت دادن حكومت در كشورهاي خود مجبور نمود. در عين حال آنها ميدانستند كه بدون وجود قوانینی در عرصه جهاني نخواهند توانست در همان قطعه سرزمين نيز حكومتي آرام داشته باشند. از همين خاطر بیشتر حكومت جهاني را به فراموشي سپرده و حكومت بينالمللي يا حقوق بينالملل را شناسايي كردند.
زمانیکه حقوقدانان و حاكمان دریافتند كه در محيط بينالملل باید به حداقلها نيز قانع بود و به جاي حكومت، به فكر امنيت و همكاري بود تحول در اين حقوق آغاز گرديد.
حقیقت این است كه زیادتر مشكلاتي كه در عالم اصلی وجود دارد در محيط اينترنت نيز امكان بروز دارد. جرايم اينترنتي خود ناشي از همين است. هر چند برخورد با جرايم انترنتی نيز به جبر تقسيم بندي داخلي و بينالمللي شده اما محيط بينالمللي اينترنت دستيافتني تر از محيط بينالمللي دنیای واقعي است. در جهان طبيعي به راحتي مرزهاي سياسي را ميتوان بوجود آورد و میتوان از بسياري جرم های سازمان يافته بينالمللي جلوگيري به عمل آورد. ولي اعمال چنين مرزبنديهايي در فضایی اينترنت بسيار مشكل يا حتي محال است. از همین خاطر شايد جرمهاي مختلفی باشند كه بدون وجود قوانین فرامرزي نتوان عقوبت مناسبي را براي آنها در نظرگرفت.
نهايتاً باید به اين مسأله نيز اشاره نمود كه اگر بشر بخواهد تصور كند كه چون اينترنت ساخته دست خود و محصول تلاش فكري اوست پس با محيط واقعي بينالمللي متفاوت است و یاید آن را تحت سلطه خويش فراگيرد. مطمئناً تلاشهايي همچون تلاش گروه كاري درباره حاكميت بر اينترنت مثمر ثمر نخواهد بود چرا که بشر باید بپذيرد كه محيطي ايجاد كرده است كه برعكس ديگر اختراعات او از تسلط و استيلايش خارج شده و نيازمند يك همكاري جهاني براي كنترل آن است.