یک نفر نظرش را در فیس بوک گذاشته بود که: بسیار اشتباه است که به نام امام حسین و عزاداری او ، سرک ها را بند بیاوریم و صدای بلندگو ها را تا دیر وقت بالا نگه داریم.
جالب است که کامنت هایی که زیر این اظهار نظر نوشته شده بود طیف وسیعی از موافقت تا مخالفت بود.
دو نفر نویسنده را متهم به تغییر مذهب و بودایی و مسیحی شدن کرده بودند.
سوالات زیادی در ذهنم شکل گرفت.
آیا این نوع عزاداری واقعا درست است؟
آیا کسی که مسلمان است نمیتواند عملکرد دیگران به نام اسلام را نقد کند و یا حداقل نظرش را بگوید و به تغییر مذهب متهم نشود؟
وقتی میگییم دیگران باید به اعتقادات من احترام بگذارند، آیا این در مورد احترام گذاشتن به اظهار نظر دیگران هم باید صدق کند و دو طرفه است یا خیر؟
رفتار اجتماعی افغان ها پر از تناقض است و همه حق را به خود دادن و نقد دیگران را شمشیری دیدن، بخشی از فرهنگ خطرناک امروز ما شده است.
از طرف دیگر ، این هزینه های عظیم علم و پرچم و پارچه های سیاه که در هر کوچه ای برپا شده است از کجا آمده است؟ اگر این هزینه ها توسط مردم پرداخت میشود. بسیار بهتر نیست در کشور فقیری مثل افغانستان این پولهای هنگفت صرف ساختن مدرسه و شفا خانه و... شود؟
عاشورا پیش رویمان است و امیدوارم که هیچ کدام از ما بخشی از ایجاد تفرقه مذهبی نباشیم، به حقوق همسایه سنی مذهب خود احترام بگذاریم و انتظار احترام داشته باشیم.
اگر حتی یک نفر از راهبندی و سر وصدای عزاداری ها اسیب ببیند فکر نمکنم اجر معنوی چندانی شامل حال عزاداران شود، مگر اینکه این عزاداری ها هدفی غیر از اجر معنوی واشته باشد و برای عده ای جایی برای ابراز قدرت و دامن زدن به اختلافات مذهبی و راه انداختن کارناول باشد.
