دلم به حال تنهاییت میسوزد. دلم به تنها نشستنت درون دره ای میسوزد.دلم برای غربت وبی کسی که اکنون درونش نشسته ای میسوزد.
ای قامت رعنایت زیباترین برافراشتگی درون وطنم.
چگونه این همه تنها شده ای؟
چرا نمیشود تورا در اغوش کشید؟
دلم گریه میخاهد ان هم با تکیه کردن برتو.
چقدر تنها ایستاده ای, چندسال,چند دهه,چند قرن؟
تورا به نام دومین قامت ایستاده میشناسند که در جهان برای خودت نامی ونشانی داری.
تو منار جامی!
تو دومین منار جهان از جنس اجرهای پخته ای.
روزگاری تو برای نام ویاد پادشاهی قد علم کردی به دستان استاد علی واکنون درون دره ای تک وتنها مانده ای با دنیایی از خاطرات.
منار جام در ميان سلسله كوه هاي ولايت غور در خم دره اي در ساحل جنوب هريرود برپا شده است . اين منطقه از سطح دریا يك هزار و نه صد متر بلندي دارد.
بر اساس تخمين ها، دهكدهء جام در شصت و دو كيلو متري شمال شرق ولسوالي شهرك موقعيت دارد . در اسناد يونسكو گفته شده است كه اين منار به سال
1194 ميلادي در دوران سلطنت سلطان غياث الدين غوري 1163-1202 ساخته شده است و اما تا هنوز معلوم نيست كه تكميل منار چند سال را در بر گرفته است .
تو را هرکه بشناسد به خود افتخار میکند.
من به داشتن تو در وطنم میبالم و این حس تمام پیران و جوانان کشورم هست که به تو ابراز میشود.
باشد تا که روزی در خم ان دره که هریرود گذر میکند بنشینم وبه ایستادگیت در طی این همه سال نظاره کنم.
منارجام تو باعث میشوی تا سرم را بالا بگیرم و نفسی عمیق بکشم وبا افتخار ,پیشینه وتاریخ پرصلابتم را به جهانیان عرضه کنم.
+علی آزاده+
