رشد و انکشاف یک جامعه بیش از هر چیز بستگی به افرادبا سواد و مسلکی دارد. يكي از دشواري ‏هاي اساسي در كشور هاي در حال توسعه مانند افغانستان مسئله بيسوادي است. یکی از دلایلی که باعث رشد ممالک پیشرفته جهان شده این است که بسیاری از افراد این جوامع با سواد هستند و تقریباً در بسیاری از این کشورها مرد و زن بی سواد وجود ندارد. پايين بودن ميزان سواد نتايج تاسفباري در زمينه‏هاي مختلف تخنیکی، اداري، اجتماعي و اقتصادي به بار آورده است. به طوري كه افراد متخصص و مسلکی در این زمينه ها به ميزان ناچيزي در این کشورها وجود دارند و این کشورها همیشه به افراد و کارشناسان خارجی وابسته استند.

 

یک کشور برای انکشاف باید در زمینه های مختلف سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی  رشد پیدا کند. سواد آموزی با بالا بردن آگاهی افراد باعث مشارکت سیاسی، ایجاد روحیه جمعی و وحدت و انسجام ملی می شود. این به این معنی است که اگر افراد یک کشور با سواد باشند بهتر می توانند در تصمیم گیرهای کلان کشور  نقش داشته باشند. به طور مثال، سواد و آگاهی باعث می شود که مردم، در انتخابات آگاهانه شرکت کنند و افراد مسوولیت پذیر و پاسخگو را منحیث رییس جمهوری یا نماینده پارلمان انتخاب کنند.

در زمینه اقتصادی، بسیاری از افراد بیکار کسانی هستند که سواد ندارند و مجبورند به کارهای شاقه بپردازند. از طرف دیگر افراد با سواد و مسلکی بهتر می توانند به رشد و انکشاف جامعه کمک کنند. به طور مثال استخراج معادن مختلف، ساختن فابریکه های بزرگ، جاده سازی، پل سازی، تونل سازی، صادرات و واردات و ... همگی نیازمند افراد باسواد و مسلکی است. سواد و تخصص کمک می کند در عین حال که مردم فعالیتهای اقتصادی می کنند به محیط زیست نیز صدمه نرسانند و آن را برای نسل های آینده نیز نگاه دارند.

همینطور برای اینکه جامعه انکشاف پیدا کند باید امنیت و ثبات برقرار باشد. نیروی امنیتی و پلیس با سواد می‏توانند از آموزشهای بیشتری برخوردار شوند و در تأمین امنیت موفقتر و سریعتر عمل کنند. از طرف دیگر، افراد با سواد عموما از منازعه و خشونت پرهیز می‏کنند و سعی می‏کنند مشکلات خود را از راه گفتگو حل کنند. همین امر باعث می شود که فرهنگ مدارا و تحمل پذیری در کشور حاکم شده و جامعه به جای پرداختن به خشونت و منازعه به سمت رشد و انکشاف و زندگی سالم برای همه پیش برود.

 

 

 نویسنده :  خان آقا  فیصی