این واژه در جای های و اوقات مختلف می شنویم و اغلبا بر انسانها و اشخاص دانا و فهمیده اطلاق می کنیم وگاه از حکومت نخبگان و یا نخبه سالاران می شنویم در این نوشته کوتاه می خواهیم که در مورد معنای کلمۀ نخبگان از دید سیاسی بنگریم و بدانیم که از دید سیاسی و البته لفظی آن به چه کسانی نخبه گفته می شود اگرچه از دید جامعه شناسی سیاسی نیز قابلیت بررسی را دارد.
نخبه یا نخبگان که به انگلیسی آنرا Elite نیز می گویند را می توانیم به دو روش معنا کنیم یکی به طور وسیع آن که شامل گروهی از افراد است که در هرجامعه دارای مقامهای برجسته باشند و در معنی خاص آن می توانیم بگوییم که عبارت از گروهی از افراد که دریک زمینه خاص و یا مشخص دانسته و برجسته باشند، بویژه اقلیت حاکم و محافلی که اقلیت حاکم از آن بر می خیزند، در علوم سیاسی به نظریه های مختلفی بر می خوریم که در اینجا می توانیم نظریۀ گروه برگزیده را نقطه ی مقابل نظریه تقسیم جوامع به طبقات متضاد قرار دهیم. براساس نظریه گروه برگزیده اختلاف و تضاد اصلی درجامعه ناشی از تضاد بین توده مردم و برگزیدگان است. این نظریه سبب اختلاف بین اشخاص و افراد را روابط و شرایط اجتماعی نمی داند بلکه اعتقاد به ابرمرد و قهرمان دارد. عقاید مربوط به اهمیت افراد نخبه و ابرمرد در واقع احیای سنتها و روابط اجتماعی جوامع فئودالی و مبتنی بر سلسله مراتب اجتماعی است.
و نخبه گرایی یا نخبه سالاری که به انگلیسی بدان Elitism می گویند در واقع حکومت نخبگان به حکمرانی کسانی که در اقلیت قرار دارند اطلاق می شود مثلا اگر به تاریخ بنگریم موسولینی و اطرافیانش خود را گروه نخبه ای می دانستند که انحصارا توانایی و استعداد حکومت بر ایتالیا را دارند.
