...و ترازوی نامیزان زندگی!

Posted on at


زندگی اصلا عادلانه نیست!


یادم نمیاید این جمله را کجا خوانده بودم. اما این روزها به واقعیت این جمله عجیب اعتقاد پیدا کردم...


در واقع نیازی به دقت زیادی هم ندارد تا ناعادلانه بودن زندگی را ببینی! از ظاهر انسان ها گرفته تا خانواده، محیط، سرمایه مالی، کار و هر چیز دیگری که فکرش را بکنی و در این زندگی وجود دارد به شکل تاسف باری بین انسانهای این کره خاکی نامساویانه تقسیم شده.


البته این داستان برای بعضی از آن دسته کسانی که وضع خوبی دارند و جز خوش شانسان این بازی هستند خیلی هم تاسف بار نیست. خیلی وقتها هم که اصلا داشتن بهترین ها حقشان بوده!!!


قوانین جالبی دارد خدا برای زندگی!


هر چه داری باید خوش باشی و کسی هم حق شکایت یا همان ناشکری را ندارد.


یا اگردرباره این قانون کمی مثبت اندیشی کنم باید به این نتیجه برسم که شرایط سخت برای امتحان آدم هاست. و اینکه آنقدر تلاش کنند و هی مدیریت هر چیزی را انجام دهند تا بالاخره جانشان در بیاید تا به چیزی که میتوانستند از همان اول زندگی داشته باشند برسند. و کلا این زندگی که ناپایدار است و مادیات هم که اصلا مهم نیست... فقط نمیدانم چرا در این زندگی ناپایدار نباید به همه خوش بگذرد و خوشی فقط حق گروه خاصی یا همان "مرفهان بی درد" است؟!!؟ و این مادیاتی هم که برای همه بی ارزش است چرا در دسترس بعضی ها از همان اول قرار داده نشده بوده؟!


اینکه همه انسانها با هم برابرند حرف خوبی است اما وقتی ببینی که بعضی ها برابرترند و بعضی ها هم اصلا در این ترازو به حساب نمیایند کمی دلگیرت میکند.


من که نتوانستم جوابی قانع کننده برای وجود این شرایط در بازی پیدا کنم. اگر کسی به جوابی رسید من را هم بی خبر نگذارد. البته جوابی به جز این که "شکر خدا کن و به بقیه چیزا کار نداشته باش"... چون پرسیدن سوال ناشکری به حساب نمیاید. اینکه فهمیده شکرگزار هر چه داری باشی بهتر از این است که سرت را پایین بندازی و تکرار کنی خدایا شکرت... فکر کنم خدا هم بیشتر خوشش بیاید اگر بفهمی و بگویی شکر!


همه این حرفها مقدمه طولانی ای بود برای اینکه بگویم مدتی است عده ای مهاجر از ولایت غور به هرات آمده اند که شدیدا نیازبه کمک های مادی دارند تا بتوانند از پس روزهای سخت زندگیشان برآیند.


اگر کمکی از دستتان برمیاید لطفا دریغ نکنید. شاید فرصتی است تا هر چند بسیار کم اما چیزی از نابرابری های اطرافمان کم کنیم.


 تا جایی که اطلاع دارم این خانم در هرات در حال جمع آوری کمک برای این مهاجران است. اگر علاقه مند به کمک هستید با ایشان در تماس شوید.


https://www.facebook.com/susan.atai.9



 



About the author

somaiya-behroozian

I am a computer engineer and have several years experience of working and teaching in this area in Herat-Afghanistan.
I am also interested in social activities and fine art and sometimes work in this fields too.
I published several text and painting books for children of my country.

Subscribe 0
160