انسانها از آغاز پیدایش تا کنون با ترس زیستند!!!!
ترس را میتوان نوعی احساس گفت که حتی با افزایش آن انسان از تمام فعالیت های اجتماعی و شخصی خواهد ماند ترس را میتوان ضعف گفت در جنگیدن با مشکلات زندگی همانطور که درگیری های زندگی با افزایش سن بزرگ میشوندترس نیز با مرور زمان بزرگتر میشوند .
مانند طفلی که هنگام خواب از پنجره باز یا از باز و بسته شدن در الماری میترسد ولی جوانی که از امتحان کانکور هراس دارد میتوان نوعی اضطراب گفت. بعضی مواقع ترس به نوعی جنون مبدل میشود و میان سالی که از پایان عمرش و مریضی هایی که در گیر اوست میترسد. ترس را میتوان جزئی از حواس پنجگانه دانست همانطور که حس لامسه پوست را از برخورد با سوختگی یا ضررات دیگر محافظت میکند ترس هم ,انسان ها را از افتادن در بسیاری از چاله ها محافظت میکند .
ترس باید منطقی باشد تا از گوشه گیر شدن شخص جلوگیری شود,ترس از انسان ها و یا ترس از همصحبت شدن با اشخاص که مقامشان بالاست ,اینها همه دلایلی است که شخص از اجتماع دور میشود .
ترس انگیزه ایست که نزد هر شخص تعبیر خاصی دارد . ترس را وقتی قدرت گفته میتوانیم که از زیان های که به ما میرسد جلوگیری کند.
خلاصه ترس رفع شدنی هستند اگر ایمان داشته باشید! ! ! !
زهرا رسا
