طرفداران محیط زیست یا جنبش های سبزازعوامل مهم تاثیرگذار درجوامع مختلف به شمار می روند.

از آنجا که دست اندرکاران مسائل اقتصادی,در برخی کشور ها به گونه ای رفتار می کنند که گویی منابع طبیعی نامحدود وتمام نشدنی است ,مردم اعتماد خود,به طرح های توسعه را به تدریج ازدست داده اند.بنابراین پیدایش اجتماعات طرفدار محیط زیست وافزایش روز افزون اعضای آن درچنین کشور هایی به نظر می رسد.

جنبش های سبز درسرزمین هایی که منابع طبیعی آنها تحت تاثیر سیاست های سرمایه داری در معرض تخریب قرار گرفته اند,بیش ازمناطق دیگر فعالیت می کنند وباتوجه به این که به عقیده مردم این کشورها,نتایج مدرنیزه شدن به اندازه ضررهای عدم پیشرفت اقتصادی واجتماعی ناخوشایند است,می توان به خوبی به علت این که جنبش های طرفدار محیط زیست درکنار حفاظت از نمونه های گیاهی درمعرض خطر نابودی, دفاع از منابع غیرقابل تجدید ومخالفت باتجارت بین المللی منابع طبیعی محدود,برنامه های دیگری را نیز درفهرست هدف های خود قرارداده اند,پی برد.

جنبش های سبز,دولت هارا درسه مورد اصلی زیر سئوال می برند:

1-طرق ومیزان مصرف(کاری که تا چند سال قبل دربسیاری ازکشور ها به ویژه کشور های جنوب بی سابقه بوده است).

2-انواع انرژی های مصرفی از جمله انرژی های اتمی.

3-ساختار اجتماعی,شامل کار,فرهنگ ومسائل رفاهی.

وبالاخره,فراگیرشدن جهانی اجتماعات طرفدار محیط زیست(به ویژه دراروپاوآمریکا)دردهه های 1970 و1980 نشان دهنده   ارتباط  نزدیک اهداف آنها ومردم کشور های مختلف است.

درحال حاضر گروه صلح سبز ودوستداران زمین که از فعال ترین هواداران طرفدار محیط زیست در جهان هستند,صد هاهزار عضو درکشور های رو به توسعه وپیشرفته دارند وروز به روز برنفوذ فرهنگی آنها افزوده می شود.