مواد مخدر درافغانستان

Posted on at


 

 

افغانستان یک کشوراست که درطی بیش ازسه دهه جنگ خانه سوزرا مردم پشت سرگذاشته وتحمل نموده است. درمردم از رشداقتصادی، تعلیم وتربیه ، بازسازی، فرهنگی، اجتماعی وغیره  بسیارعقب مانده اند با آنکه یک کشورکوهستانی است و دارای معادن فراوان میباشد  باز هم یک کشور فقیروعقب مانده میباشد. چرا که دراین سه دهه جنگ هیچ پیشرفت نکرده است. وهمان فابریکات  کم وبیش که پیش ازجنگ درافغانستان بوده است آنها هم خراب شده است ونفوس بعد ازجنگ خیلی زیاد شده ومردم زیاد تربیکار میباشد. ومشکلات دیگرکه بعد ازجنگ نصیب مردم شد عبارت ازخشک سالی پی درپی بود ه است ومشکلات زیادی به مردم بوجود آورده است. چرا که مردمان زراعت پیشه نتوانستن زراعت خود را رونق بدهند وحاصلات خوبی بدست آورند تا تکا فوی زنده گی هرخانواده را به کند و مردم زنده گی خود را به خوبی بتوانند ومشکلات نداشته با شند به همین خاطراست که بیشتر دهغانان به کشت کوکنار آغاز کردند چون این مواد فروش دارد و به قیمت خوبی به فروش میرسد اما یک حاصل خیلی مضر وپول آن هم حرام میبا شد. درزمان سابق افغانستان یک نام نیک داشت که از اجداد ما برای ما باقی مانده بود امابخا طر جنگ های خانه ما ن سوزاین نام نیک را ازدست داده اند و به یک کشور که  بزرگترین کشت  کوکنار درآن صورت میگیرد مشهورشده ام. مواد مخدر یک شی خیلی مضر بوده است که بعضی ازجوانان به مواد مخدرروی آورده اند وآغشته به این مواد شده اند. وقتی یک جوان به مواد مخدرآغشته میشود ازخیلی چیزها دست میکشد دراصل ترک دنیا وآسایش دنیایی میکند .دیگر زنده گی برایش معنی ومفهومی ندارد و چیزی برای آن شخص مهم  نمیباشد. چیزکه برایش مهم میباشد صرف خرید مواد مخدراست.وبس باید هرروزهازمواد مخدر استفاده نماید. خیلی ازمردم ها تمام زنده گی خود ودارای خود را صرف خرید مواد مخدر نموده است و از اولاد و خا نم خود جداشده اند و دور از آنها زنده گی میکنند.وبرای بدست آوردن مواد مخدر دست به هرکاری مانند دوزدی، گدای وغیره کارهای زشت و ناشایست دست میزنند. تا مواد مخدر را تهیه نمایند. اگراین مواد برای شان نرسد مریض میشوند و بدون مواد مخدر حتا نفس کشیده نمیتوانند.هرقسم که میشود باید روزچند بار از مواد مخدر استفاده نماید که  در اصل مواد مخدر پدر، مادر، اولاد، خانم وهمه وهمه افراد کثا فاتاو میشود. بخاطرمواد مخدر ازهمه زنده گی خود تیر میشود و ازاین مواد نه. جای این افراد درخانه خرابه ها روی کثا فات وغیره جا ها میباشد اشخاص مبتلا به مواد مخدر همان قسم که ازخانه و زنده گی خود دور میشود به همین قسم از نظافت وتغذیه وهمه ی آسایش خود دست میکشند. به سروضع خود نمی رسند همیشه چتل با موهای ژولیده  لباس های چتل، پاره و سروضع خراب میباشد به همین خاطر هیچ کس او را دوست ندارد و ازاو دوری میکنند.وباعث ننگ فا میل خود میباشد.فامیل او از داشتن این قسم شخص درفامیل رنج میبرند وخود شخص هم چون به خاطر رسیدن به مواد مخدر همرای فامیل خود رویه خراب میکنند وفامیل مجبور میشود تا شخص مبتلا به کوکنار را ازخانه  بیرن بمایند.اگر درافغانستان این چند دهه جنگ نمی آمد وافغانستان هم مثل کشور های دیگر پیشرفت می نمود و مردم  کار میکردند هرکس مشغول کاروبارخود می بود و دهغانان هم زراعت خود را میکردند حالا مردم افغانستان هم به یک کشورآباد و پیشرفته وبا نام نیک وآسایش صلح زنده گی می کردند همه ی مردم این را میدانند که جنگ حامل همه بدبختی ها درافغانستان می باشد دردوره جنگ هیچ فردی ویا بهتر بگویم هیچ خانواده ی درافغانستان نمیباشد که خسارات جنگ را ندیده باشد ویا کسی را شهید نداده باشند ویا گم نشده باشد .زنده گی مردم افغانستان پرازخاطرهای تلخ میبا شد. انسان های که به مواد مخدر مبتلا هستند یعنی ازوقتی که آغشته شده اند دور از خانواده  درگند زنده گی میکنند این افراد از شیرپا ک مادر تغذیه میکنند به آسایش درآغوش گرم خانواده کلان میشوند به اندک ضربه ی  روحی به مواد مخدر روی میآورند واز زنده گی خانواده گی پرازمحبت به آسانی دورمیشوند.وبعضی ازاطفال که خانواده شان متوجه اطرافیان  اطفال به مواد مخدر آغشته میشود. دراین جا خانواده  وظیفه دارند ازاین قشراحساس وآسیب  پزیربه  صورت درست نگهداری شود وهرلحظ متوجه اطرافیان هم صنفیان هم بازی ها وغیر افرادی که اطفال بآنها بتماس هستند باشند تا اطفال از راه های خراب  دور بماند وآغشته به مواد مخدر نشود والدین با اطفال خود باید همیشه مانند یک رفیق باشند وهمان احساس به طفل خود بدهند تا طفل بداند که والدین میتوانند با طفل خود یک رفیق با شند. بلاخر کشت  کوکنار حرام است.و مبتلا شدن به آن یک فاجعه است دوری کنم.  اما خوشبختانه مراکز ترک حتیاد ا درهر شهر هم خصوصی وهم دولتی وجود دارد که افراد معتاد میتوانند به این مراکز بروند ومدت تحت تداوی قرار بگیرند. وازاین   خانمان سوز وننگ آورپاک شوند و دوباره به زنده گی خود درآغوش گرم خانواده ی خود زنده گی راازسرآغاز نمایند.این کار باید به کمک خانواده ودوستان صورت بگیرد. تا بداند که خانواده اوازاو همایت میکنند ودرمدت تداوی از احوال او باخبر باشند. وبه عیادت او بروند وبا اوهم دردی نمایند. وبعد از برگشت ازاو استقبال نمایند وبرایش ارزش قایل شوند. و ازاو به صورت درست مراقبت نمایند. تا احساس هیچ کمبودی نکند. و به موادمخدردوباره روی نیاوردیک کشوراست که درطی بیش ازسه دهه جنگ خانه سوزرا مردم پشت سرگذاشته وتحمل نموده است. درمردم از رشداقتصادی، تعلیم وتربیه ، بازسازی، فرهنگی، اجتماعی وغیره  بسیارعقب مانده اند با آنکه یک کشورکوهستانی است و دارای معادن فراوان میباشد  باز هم یک کشور فقیروعقب مانده میباشد. چرا که دراین سه دهه جنگ هیچ پیشرفت نکرده است. وهمان فابریکات  کم وبیش که پیش ازجنگ درافغانستان بوده است آنها هم خراب شده است ونفوس بعد ازجنگ خیلی زیاد شده ومردم زیاد تربیکار میباشد. ومشکلات دیگرکه بعد ازجنگ نصیب مردم شد عبارت ازخشک سالی پی درپی بود ه است ومشکلات زیادی به مردم بوجود آورده است. چرا که مردمان زراعت پیشه نتوانستن زراعت خود را رونق بدهند وحاصلات خوبی بدست آورند تا تکا فوی زنده گی هرخانواده را به کند و مردم زنده گی خود را به خوبی بتوانند ومشکلات نداشته با شند به همین خاطراست که بیشتر دهغانان به کشت کوکنار آغاز کردند چون این مواد فروش دارد و به قیمت خوبی به فروش میرسد اما یک حاصل خیلی مضر وپول آن هم حرام میبا شد. درزمان سابق افغانستان یک نام نیک داشت که از اجداد ما برای ما باقی مانده بود امابخا طر جنگ های خانه ما ن سوزاین نام نیک را ازدست داده اند و به یک کشور که  بزرگترین کشت  کوکنار درآن صورت میگیرد مشهورشده ام. مواد مخدر یک شی خیلی مضر بوده است که بعضی ازجوانان به مواد مخدرروی آورده اند وآغشته به این مواد شده اند. وقتی یک جوان به مواد مخدرآغشته میشود ازخیلی چیزها دست میکشد دراصل ترک دنیا وآسایش دنیایی میکند .دیگر زنده گی برایش معنی ومفهومی ندارد و چیزی برای آن شخص مهم  نمیباشد. چیزکه برایش مهم میباشد صرف خرید مواد مخدراست.وبس باید هرروزهازمواد مخدر استفاده نماید. خیلی ازمردم ها تمام زنده گی خود ودارای خود را صرف خرید مواد مخدر نموده است و از اولاد و خا نم خود جداشده اند و دور از آنها زنده گی میکنند.وبرای بدست آوردن مواد مخدر دست به هرکاری مانند دوزدی، گدای وغیره کارهای زشت و ناشایست دست میزنند. تا مواد مخدر را تهیه نمایند. اگراین مواد برای شان نرسد مریض میشوند و بدون مواد مخدر حتا نفس کشیده نمیتوانند.هرقسم که میشود باید روزچند بار از مواد مخدر استفاده نماید که  در اصل مواد مخدر پدر، مادر، اولاد، خانم وهمه وهمه افراد خانواده او میشود. بخاطرمواد مخدر ازهمه زنده گی خود تیر میشود و ازاین مواد نه. جای این افراد درخانه خرابه ها روی کثا فات وغیره جا ها میباشد اشخاص مبتلا به مواد مخدر همان قسم که ازخانه و زنده گی خود دور میشود به همین قسم از نظافت وتغذیه وهمه ی آسایش خود دست میکشند. به سروضع خود نمی رسند همیشه چتل با موهای ژولیده  لباس های چتل، پاره و سروضع خراب میباشد به همین خاطر هیچ کس او را دوست ندارد و ازاو دوری میکنند.وباعث ننگ فا میل خود میباشد.فامیل او از داشتن این قسم شخص درفامیل رنج میبرند وخود شخص هم چون به خاطر رسیدن به مواد مخدر همرای فامیل خود رویه خراب میکنند وفامیل مجبور میشود تا شخص مبتلا به کوکنار را ازخانه  بیرن بمایند.اگر درافغانستان این چند دهه جنگ نمی آمد وافغانستان هم مثل کشور های دیگر پیشرفت می نمود و مردم  کار میکردند هرکس مشغول کاروبارخود می بود و دهغانان هم زراعت خود را میکردند حالا مردم افغانستان هم به یک کشورآباد و پیشرفته وبا نام نیک وآسایش صلح زنده گی می کردند همه ی مردم این را میدانند که جنگ حامل همه بدبختی ها درافغانستان می باشد دردوره جنگ هیچ فردی ویا بهتر بگویم هیچ خانواده ی درافغانستان نمیباشد که خسارات جنگ را ندیده باشد ویا کسی را شهید نداده باشند ویا گم نشده باشد .زنده گی مردم افغانستان پرازخاطرهای تلخ میبا شد. انسان های که به مواد مخدر مبتلا هستند یعنی ازوقتی که آغشته شده اند دور از خانواده  درگند زنده گی میکنند این افراد از شیرپا ک مادر تغذیه میکنند به آسایش درآغوش گرم خانواده کلان میشوند به اندک ضربه ی  روحی به مواد مخدر روی میآورند واز زنده گی خانواده گی پرازمحبت به آسانی دورمیشوند.وبعضی ازاطفال که خانواده شان متوجه اطرافیان  اطفال به مواد مخدر آغشته میشود. دراین جا خانواده  وظیفه دارند ازاین قشراحساس وآسیب  پزیربه  صورت درست نگهداری شود وهرلحظ متوجه اطرافیان هم صنفیان هم بازی ها وغیر افرادی که اطفال بآنها بتماس هستند باشند تا اطفال از راه های خراب  دور بماند وآغشته به مواد مخدر نشود والدین با اطفال خود باید همیشه مانند یک رفیق باشند وهمان احساس به طفل خود بدهند تا طفل بداند که والدین میتوانند با طفل خود یک رفیق با شند. بلاخر کشت  کوکنار حرام است.و مبتلا شدن به آن یک فاجعه است دوری کنم.  اما خوشبختانه مراکز ترک حتیاد ا درهر شهر هم خصوصی وهم دولتی وجود دارد که افراد معتاد میتوانند به این مراکز بروند ومدت تحت تداوی قرار بگیرند. وازاین   خانمان سوز وننگ آورپاک شوند و دوباره به زنده گی خود درآغوش گرم خانواده ی خود زنده گی راازسرآغاز نمایند.این کار باید به کمک خانواده ودوستان صورت بگیرد. تا بداند که خانواده اوازاو همایت میکنند ودرمدت تداوی از احوال او باخبر باشند. وبه عیادت او بروند وبا اوهم دردی نمایند. وبعد از برگشت ازاو استقبال نمایند وبرایش ارزش قایل شوند. و ازاو به صورت درست مراقبت نمایند. تا احساس هیچ کمبودی نکند. و به موادمخدردوباره روی نیاورد



About the author

elhamasarwari

she is in eleventh class in amir ali shar navai high school .she is 16 years old and she is also a blogger in filmannex .

Subscribe 0
160