هندوها سیک ها منازل و ملکیت شخصی دارن و به عنوان شهروندان افغانستان  مثلی اتباع دیگری کشور حق و حقوق مساوی دارند. هندوها سیک به زبان های پنجابی و هندی در بین خود و اجتماع و دربازار های هر شهر و ولایات به زبان های دری و پشتو صحبت  میکند. این اقوام لباس افغانی در هر ولایت که مروج اس. به تن میکند. 

هندوها سیک ها خود را جز جامعه افغانی می پندارد. در سال های گذشته تمام تجارت سرمایه گذاری داد گرفت پولی پیش از ایجاد بانگ به دست این ها بودن.هچنان ازبرخورد
.از کار و زندگی قبلی خود راضی بودن.

مگر متسفانه  درعصری امروزی و در حکومت فعلی به شکایات شان گوش نداده دچار چه مشکلاتی فراوانی هستند. و این اقلیت کوچک را  به فراموشی سپرده شده است. همچنان در طول انقلاب غارت گری ها و بی عدالتی های تاثیرات خود را هم به این اقوام گذاشته است.و باعث مهاجرت های از فقر و بیکاری به کشور هاخارج و همسایه شدن رفته اند

.

در حال حاضرزندگی شان در افغانستان سخت شده بسیاری از منازل و ملکیت توسط زورمندان گرفته شده است. تا امروز یکی از زمامنداران و مسولین نمایندگان دولت از حق و حقوق دفاع نکرده همچنان تبعیض علیه سیک ها و هندوها در ارگان حکومتی افغانستان به حدی زیاد شده که حتا یکی نیست که به مشکلات آنها رسیدگی کند. تا امروز در عصری بازسازی
به تمامی جا ها تخریب شده از طرف نهادهای جامعه مدنی و دونر ها بین المللی به این اقوام هیچ نوع کمک صورت نگرفته و تمام معابد و درمسال های شان به حالت اولی که در جریان جنگ های داخلی تخیرب شده است قرار دارد

 

شماری زیادی از فامیلهای سیک و هند به علت نداشتن سرپناه در درمسال و معابد شان زندگی پرمشقتی را سپری می‌کنند. یکی از این چنین درمسال در شهر کهنه کابل موقعیت دارد. و حتا جای که بخاطر
سوختاندان جسد
شان داشتن توسط مردم غصب گردید. که همه مردم شاید حال استیم.نبودن هندو سوزان یکی از مشکلات اساسی شان است حتا برای سوختادن جسد های شان جسدهای خود را از شهر کابل به ولایات انتقال میدهد.

 

 یک روز با یکی از دوستم به جکمت سیک سونی وارد درم سال شان شدم و دیدم که در سال مذکور به بسیاز به حالت خراب قرار داشت  اظهار تعصف کردم و برایم در باره تمام مشکلات زنده گی خود میگفت او یکی ازدوکاندارن شهر کابل است خواستم که تمام مشکلات شان را به طوری مقاله به شما عزیزان اراعه کنم

(نویسنده احمد پرویز شفق و دوشیزه شفق)