مادرم غصه هايت، غمهايت، اشكهاي چشمان مهربانت براي من، شادماني هاي زندگاني ام حصهء تو

مهرت را نمي توانم در هيچ جاي اين دنيا و در هيچ كسي دريابم تو مهربان تريني

 

سپاس خداي مهربانان را بنابر خلقت بي نظيرش در خلقت مادرم، كه مي توانم آغوش گرم و بي منت مادرم را در لحظات

غم و شادي داشته باشم و يگانه كسي  است كه مي توانم از براي هر دردي روي شانه اش بگريم

چشمانش همواره بخاطر غمها و شادي هايم بارانيست ومي درخشد،  براي هرلحظه خند يدنم دستان مهربانش بر

دعا بلند است

سالهاست كه آرامش شبهايش راشكسته است ، زماني براي كودكي كه نمي خفت و تا صبح مادر برايش بيدار مي

ماند و مي خواست كودك در آرامش كامل باشد و زماني هم براي آينده ي فرزند جوانش، كه سخت نگران آينده ي

وي است

 

 

وقتی از مادرم می گویم یاد آن روزهای می افتم که چگونه مهر می ورزید با کودکی که دستانش را باخودش داشت

و قدم زدن می آموخت به خاطر خراش کوچک بدنش ناراحت میشد

آرامش مادر در پنای آرامش فرزند اش است

مادر مهربان میهنم!

 

سالهاست بر اين شاهد ام كه چقدر رنجيدي و فراموشي زجر ها چقدربرايت صبورانه است، در تحمل تنبيهات

رواني و فزيكي چقدر مهارت داري، هرگز اشكي از براي خسته گي هايت از براي گرسنگي هاي خودت از

چشمان پر مهرت برون نيامد ،جز از براي شكم گرسنه ي فرزندت

زندگی مادران کشور من باسیلی از اشکها و درد ها همراست

داشتن زندگی مملو از رنج و درد آن هم مکرر

طاقت فرسا و خسته کننده است ولی مادران سرزمینم به آن عادت دارند و با نهایت  صبر وشکیبایی در مقابل

دردها و رنج های فراوان ایستاده گی می نمایند

خشونت های نهایت دردناکی را متحمل شده می شوند ولی بخاطر مهر به فرزند و شهامت زیادی که دارند صبورانه مي گذرند و لبخند پر درد بر لب دارند

مادرم آیینه ی خدا نماست.

 

نویسنده: فرشته رازبان