انتخاب در لغت به معنی جدا کردن یک چیز از میان چیزهای دیگر یا برگزیدن و ترجیح دادن یک شخص برای یک مقام و پُست می باشد
.
انتخابات در اصطلاح یک روندی است رسمی، سیاسی و قانونی؛ یک روند دموکراتیک برای انتخاب امراء و زعمای کشور و دولتمردان می باشد.
انتخابات از قرن 17 میلادی به این طرف میکانیزم عام دموکراسی غیرمستقیم می باشد، پروسهء انتخابات برای تعین اعضای قوه اجرائیه، قوه قضائیه، قوه مقننهء دولت به طور مستقیم یا غیر مستقیم براه انداخته میشود و همچنان در بعضی تصدی ها و سازمان های خصوصی و دولتی نیز استفاده میشود؛ اما عکس که از شنیدن کلمه انتخابات در ذهن ما خطور می کند بیشتر انتخابات ریاست جمهوری است.
زادگاه مفهومی به نام انتخابات اصول دین مقدس اسلام می باشد، مقولهء انتخابات در اصل بر گرفته شده از همان بیعت مسلمین است، در تاریخ اسلام شاهد اولین انتخابات و اشتراک مردم در اداره امور شان بوده ایم؛ بعد از رحلت حضرت محمد (ص) قبل از تدفین و به خاک سپردن پیکر مقدس شان مسلمین ضمن گردهمآئی در سقیفهء بنی ساعده خلیفهء خود را انتخاب کردند و به حضرت ابوبکر صدیق بیعت نمودند.
موجودیت 4 اصل برای دموکراتیک بودن روند انتخابات ضروری می باشد که عبارت اند از آزادی سری بودن، عمومی بودن، و مستقیم بودن.
شرایط تحقق یک انتخابات دموکراتیک رعایت اصول متذکره انتخابات( آزادی، مستقیم، عمومی، سری بودن)، موجودیت یک دولت با اقتدار،موجودیت قانون مختص به امور انتخابات، حاکمیت قانون، شفافیت در منابع مالی اختصاصی دولت برای انتخابات، موجودیت نهاد های مستقل، آزاد، بی طرف، شفاف و با صلاحیت ناظر بر روند انتخابات، و مشارکت و نظارت مردم بر روند انتخابات می باشد.
انتخابات دارای سه عنصر اساسی می باشد که عبارت اند از: نامزد، رأی، رأی دهنده
انتخابات یک روندی است که توسط آن هر فرد در تعین سرنوشت کشور خود سهیم می شود، بهترین اشخاص در رأس ظاهر میشوند و به نماینده گی از تمام ملت در تصمیم گیری ها سهم میگیرند، نظام مشروعیت حاصل می کند و مردم بیشتر به اطاعت از قوانین ملتفت می شوند بدین وسیله رفاه و آسایش مردم، امنیت و عدالت بهتر تأمین می شود.
