ادامه تحصیل, رسیدن به مدارج عالی علم, کار برای آینده بهتر, کشوری توام با صلح و امنیت, از بین بردن بی عدالتیها اینها همه آرزو هایست که در دل همه افغانها نقش بسته  و به زبان میاورند. شاید کمتر کسانی را در این سر زمین سراغ داشت, که رویای رفتن به فضا, سیاحت به کشورهای خارجی, ستاره فلم شدن و غیره را در سر بپرورانند.

اما چرا؟ آنچه که حق مسلم شان است آنرا آرزو نمایند؟  آنچه را که خداوند بر ایشان روا داشته برای رسیدن به آن موانع را از سر راه خود دور نمایند؟ آیا میتوانند به این همه چرا ها نه بگویند؟ و گامهای عملی در راستای  شدن برآورده آرزوهای که حق شان است بردارند؟

آری: "خواستن توانستن است" میتوانند  با اتحاد, پشت کار و مهمتر از همه با حضور گرمشان در مراکز آموزشی سویه علمی شان را ارتقا بخشیده, در قله های بلند پیشرفت گام گذارند. منحیث شخصیت تحصیل کرده, در نظام سیاسی, اجتماعی, اقتصادی, فرهنگی کشور خود سهیم شوند. و بر همه این نا برابری ها سنگ تمام گذاشته, آینده درخشانی را به این سرزمین به ارمغان آورند. که این همت و غیرت را میتوان در سیمای شاگردان لیسه امیر علی شیر نوائی دید.

آنانیکه با حضورگرمشان در صنوف آموزشی دفتر افغان سیتادل در سرمای طاقت فرسای زمستان پیشرفت چشم گیری داشتند. آنانیکه به آموختن OS windows و Ms word بسنده نکرده, قدم در دنیای رسانه های اجتماعی نهاده, نخستین آموزه هایشان را در این بخش با google+ و فلم انکس تجربه نمودند. که این گامشان در راستای بر آورده شدن آرزو های دیرینه همه باشندگان این سرزمین نه تنها سزاوار تقدیر است. بلکه روزنه ئیست برای همه آنانیکه ادعای ادای مسئولیت در قبال ساکنان این دیار میپرورانند. 

برای دیدن مقاله جدید و قبلی فلم انکس من میتوانید پیوند زیر را دنبال نماید: http://www.filmannex.com/AmirAliSherNawaie