اما در طبیعت رازهای بسیاری نهفته است که هیچ گاه بشر به آن دست یافته نمی توانند. یکی از آن رازها کهکشانها است که به وسعتِ بزرگی و لایتناهی آن نه عقل بشر پی برده می تواند، بلکه حتی فکرش را هم می تواند بکند که اندازهء آن چه قدر خواهد بود.کره ی زمینی را که ما بر روی آن زیست میکنیم قسمت کوچکی از کهکشانها است.دانشمندان تا حد توان توانسته اند معلوماتی در مورد کهکشانها بدست بیاورند.در کهکشانها بیش از میلیاردها ستاره ها وجود دارد.
زمین یکی از سیاره هایی است که با چند سیاره دیگر به دور خورشید می چرخند که میتوان خورشید را با سیاره هاییکه به دور آن می چرخند را نظام شمسی یا منظومه ی شمسی می نامند.همین منظومه ی شمسی یکی از کوچکترین قسمت های کهکشانها یا راه شیری می نامند.در کهکشانها ستاره ها و سیارات بسیار بزرگی هستند که حتی از خورشید هم بزرگتر هستند و ممکن هر کدام آنها یک نظام شمسی دیگری را تشکیل میدهند.ستاره هایی که در کهکشان یاراه شیری هستند به واسطه سال نوری سنجش می شود.
یک سال نوری برابر می شود با 6000 مایل در سال و همین ستاره هائیکه ما می توانیم درخشش آنها را از آسمان ببینیم در حدود 25 هزار میلیارد مایل از ما فاصله دارند و کهکشان مادر حدود 100000 سال نوری عرض دارد. یعنی 100 سال را ضرب در 600 میلیارد مایل کنیم عرض راه شیری بدست می آید و این کهکشان با این همه بزرگی و وسعت قسمت کوچکی از کهکشانها می باشد.بر اساس دانش و تحقیقات دانشمندان و ستاره شناسان ممکن میلیون ها کهکشان در راه شیری وجود داشته باشد و باز هم حساب کنیم شاید باز هم بخش کوچکتری از نظام شمسی دیگری باشد.
