ماانسانهای امروزی درشناخت خود درماندیم واین ناتوانی درشناخت صحیح وصریح ازخودرابه انحای مختلف درزندگی روزمره ی خود نشان میدهیم گاهی نیزصراحتا اعتراف می کنیم که واقعا نمی دانم که هستیم بسیاری ازاشخاص نیز می دانند رفتاری که می کند یاسخنی می گویند با ان چه کسی هستند

 

فاصله زیادی دارد بر علی رغم این که می خواهند خودرا به شناسند اما واقعانمی دانستد مشکل از کجا گرفته ویا چه چیزی بایدتقیر کند اکسیرت از انسانها با کلمه های دورغین خود رندگی می کنند چون اگر من بخواهم  خودم را به شناسم باید توجه کنم که یک وقت کلمه های دورغین خودم را به جای خودم نگیرم می دانستید ما بیشتر با چه من ی زندگی می کنم اگر دقت کنید می بینید بیشتر ما با تصوری که دیگران از ما دارند درحال زندگی هستیم واین به دان معنی است که ما خودمان را نمی شناسیم ما در واقع فلمی را بازی می کنیم که دراین فلم نقشی را که ما باید بازی کنیم دیگران تعین کرده اندوازاین نظر است که من همیشه طوری زندگی میکنم که شما هاامرخلافی از من نبینید امر خلاف توقعی از من نبیند بدونی آن که خودی شخص متوجه آن باشد

ضروری ترین لازم ی شناخت خود داشتنی شجاعت مواجعه باخود است ومعمولاانسانها با وییژگی های منفی وعیوب خوددرمقام توجیه ودفا بر آمده به دلیل حب ذات همواره سعی خواهندکردعیوب خود را بپوشانند

   ما انسانها تا حد زیادی در زندگی زمانی که می خواهیم در مورد خود قضاوت کنیم ویا کاری را انجام دهیم خود را مقایسه بادیگران قرار می دهیم وسپس نسبت به جایگاهی که داریم درمورد خود دست به شناخت وقضاوت می زنیم

انسان معنوی خودش را باخودش مقایسه می کند وبا توانای ها وامکانات خودمسابقه می دهد

بیشتر وقت ها زمانی از ما می پرسند چه کسی هستیم ویا خودمان می خواهیم به این سوال جواب دهیم ممکن است بگویم من کسی هستم که موتر جایداد وغیر دارم یعن در توصیف خود به داشته های خود تکیه می کنم درحلای که انسان را داشته هایش نمی سازد بلکه بودن هایش می سازد