معلولین هم مانند دیگر افراد جامعه از حق وحقوق مساوی برخوردارند ودارای اهداف مشخص ومثبت میباشند و آرزوی رسیدن به همان هدف رادارند,تنها فرق ایشان با دیگر مردم اینست که بصورت عادی وبه تنهایی نمیتوانند کاری راکه دوست دارند انجام دهند
بلکه نیازمند تعاون دیگران اند وبه امکاناتی که باعث به وجود آمدن سهولت در آنها باش دضرورت دارند که این هم وظیفه مردم وجامعه ودولت است,به این معنا نیست که افراد غیر معلول میتوانند تنها جنبش ازخود نشان دهند بلکه افراد معلول هم میتوانند جنبش مثبت وبهتری رانسبت به افراد غیر معلول انجام دهند وسه فیصد از افراد معلول حق مشارکت در کارهای مانند: ارگانهای دولتی وموسسه هاوغیره باید سهم داشته باشند.