قسمت سوم:

یکی از اهداف اساسی تشکیل خانواده تداوم نسل است. شاید نیرومندی انگیزه ازدواج نزد انسانهای برای داشتن فرزند طور یکسان نبوده ، ممکن برای بعضی از زوج های جوان تشکیل خانواده شرط لازم آوری تلقی نگردد.

اما میتوان از عواملی یاد آوری کرد که هر کدام انگیزه قابل توجهی برای داشتن فرزند به حساب می آیند. در مجموع انسان ها از طریق ازدواج و تولید مثل می خواهند که بقای خویش را تداوم بخشند. برعلاوه اینکه داشتن فرزند زنده گی زوج های جوان را از حالت یک نواخت بیرون کرده، علاقمندی، شورو نشاط خاصی به آن ها می بخشد و نیاز به جاودانه گی و تداوم حیات آن ها را نیز مرفوع میدارد

.

ارسطو فیلسوف معروف یونان معتقد به این است که جاذبه های خلقت، روح زن و مرد را بر می انگیزد تا در سایه وصال، عشق و محبت متقابل خود را تقویت کنند. فرزند ثمره عشق پاک زن و مرد به یک دیگر حساب میشود.

دلایل مرتبط به نقش خانواده در تربیت اجتماعی فرزند را میتوان در چند مورد خلاصه نمود: الف- خانواده اولین و با نفوذ ترین محیط تربیتی برای فرزندان است. و جود پیوند های عاطفی میان والدین و فرزندان راه را برای تحقق ابعاد متنوع تربیت از جمله تربیت اجتماعی هموار میکند

.

ب- از زمان تولد تا سن 7 سالگی مهمترین دوران شکل گیری شخصیت اطفال محسوب میشود. به اعتقاد بسیاری از اندیشمندان اثرات تربیتی این دوران تا سال های پایانی عمر همچنان درذهن آدمی باقی می ماند.

یکی از نخستین ترویج کننده گان روانشناسی اجتماعی به این عقیده است که هرآن چه سبب از هم گسیختگی و آشفتگی امنیت کودک شود موجب پیدایش اضطراب بنیادین در او میگردد. چنین اضطرابی احتمالا در سالهای بعد اورا متاثر خواهد ساخت

.

ج- والدین نقش خود را در تربیت اجتماعی فرزند با بهره گیری از روش های همانند سازی ایفا میکنند کودک از نخستین سال های زنده گی رفتار والدین را اقتباس نموده و درصدد نهادینه ساختن آنها برمی آید. این امر به تدریج جای خود را به همانند سازی با والدین هم جنس خود میدهد. به این طریق رفتار مطلوب جنس خویش را از پدر و مادر می آموزد. بدیهی است تاثیر فرزند از والدین محدوده بمشاده رفتار الگو پذیری عملی از والدین نیست، بلکه علاوه برآن ارتباط کلامی والدین نیز در تکوین شخصیت فرزند اثر گذار می باشد.

اسدالله، داریوش