ژاپن و مدیریت منابع انسانی

Posted on at


مجمع عمومی سهامداران: مجمع عمومی مرجع است که به سهامداران شرکت اجازة تصویب مبلغ سود سهام و حسابهای شرکت، انتصاب یا عزل مدیران، و اعلام موافقت با تغییرات مهم سازمانی شرکت نظیر ارغام، واگذاری حق بهره برداری، انحلال، وغیره را می دهد.


با وجود این، گفت و شنودهای مجمع عمومی در ژاپن، که در کشورهای صنعتی دیگر نیز پدید آمده است، از دوعامل ناشی می شود:



نخست، سهامداران علاقه ای جز دریافت سودسهام یا تبدیل ارزش اضافی به پول ندارند. در نتیجه، شرکت جستن در مجمع عمومی جذابیت بسیار اندکگی برایشان دارد.


دوم، پس ار اصلاح قانون تجارت در سال 1950، که قدرت شورای اداری را به طور قابل توجهی تحکیم بخشیده است، مجمع عمومی دیگر دستگاه عالی تصمیمگیری نیست.


قانون جدیدی که از سال 1982 به اجرا درآمده، قدرت و وظایف مجمع عمومی را ، دست کم در برخی از بخشها، به آن بر می گرداند.



 



 شورای اداری: به طور نظری، سهامداران قدرت لازم جهت تصمیمگیری در مورد سیاست عمومی شرکت و کنترل نتایج فعالیت مدیریت مؤسسه را در اختیار شورای اداری قرار می دهند، اما در حقیقت، شورای اداری در ژاپن این وظایف را به طور کامل انجام نمی دهد.



دلایل این وضعیت به شرح زیراست: نخست اینکه اعضای شورا، اعضای مدیریت، و بعضی از کادرهای عالی مسؤل واحدها و وظایف مهم عملا یکی هستند، و این تا حدودی بدان معنی است که از نظر صلاحیت واقعی، بین وظایف مدریریت و کنترل مرز مشخصی وجود ندارد .



این مسئله با بیان این واقعیت که تنها 9% از رهبران شورای اداری را افراد خارج از مؤسسه تشکیل می دهند بیشتر تآیید می شود، همچنانکه آمارگیری دویوکایی در 134 مؤسسه طرازاول ژاپن نیز آن را تصدیق می کند.


دیگر اینکه از بحثهای واقعی در درون شورا، وقتی که در شورای مؤسسای بزرگ تعداد شرکت کنندگان به 20 یا حتی به 30 نفر می رسد، مشکل می توان نتیجة خوبی گرفت.



About the author

160