اطفال نیم پیکرجامعه راتشکیل میدهند.که تمام جامعه به آنهاضرورت دارد. وضیعت اطفال درافغانستان خیلی خوب نیست بلکه بدترهم است ودارای ظلم هم قرار می گیرند.درافغانستان برای اطفال بیشترازتوان شان برای آنان کارمی دهند که این کارباعث پایین آمدن جرأت وامیدشان گردیده وبه اقتصادشان ضررمی رساند. اطفال درافغانستان مانند یک ضالم،بی وقار وبی حیثیت شناخته می شوند که این کارباعث ناامید شدن شان می شودواز زنده گی دلگیرشان می سازد. اطفال مانند بزرګسالان خواهان شخصیت واحترام اند نباید بچشم حقارت به آنان نظرداشت فرض مثال نوزادیکه تازه چشم به جهان می ګشاید با ګریه نمودن شخصیتش بردیګران نمایان می سازد ویاطفلیکه ګرسنه می شودوبه شیرضرورت دارد پیدامینمایدګریه کرده ومادرش رابخود معطوف نموده وبرایش می فهماندکه نبایداورافراموش کندواګر با اطفال بانرمی برخورد شود خیلی خوب عمل نموده وزودحرف نماید وزودعمل مینماید چون به شخصیت شان احترام ګذاشته شده. تعداد کثیراطفال دراجتماع شهری کشورماازامتیازتحصیل دورمانده اند ودرمحیط های مختلف دست بکارمختلف زده وازطریق آن کسب معیشت مینماید وبه عقیده والدین شان کاروکسب مهمترازدرس وتحصیل است.اینکه این اطفال معصوم کسب می آموزند ویاآلوده می شوندو منحرف معلوم می شود تادراطفال شان علایم نشان داده وکارازکارتیرشده باشد ویا وقت تحصیل وآموزش شان به تاخیرافتاده باشد وهمسن سالان شان رادیده رشک ببرند که آنان درراه علم, پیشرفت نموده اند واینها هنوز الف وب نمیدانند.اما افسوس تابحال فامیلهائیکه اطفال شانرا درک نکرده وبه آنان احساس شخصیت قایل نیستند وفکرمینمایند که حزینه تحصیل ګران است وآنان ازعهده اش بیرون شده نمیتوانند.امااطفال دهاتی چه آنان که اصلا پوشیدن لباس رسمی رانمیدانند چه رسد به دریافت تحصیل وعلم وآموزش ویګانه مصروفیت شان مالداری و زمینداری وحاصلات وکشت و زراعت است وتنها والدین شان بفکرخشکسالی,نبود امکانات زراعتی ,کود ,آب وغیره اند وقت اضافی به تربیه وتدریس اطفال شان ندارند وبفکرآینده اولاد شان نیستند.درحالیکه خشت تهداب جامعه ماهمین اطفال اند. "خشت اول ګرنهد معراج کج تا ثریا میرود دیوار کج" پایان...