آیا کسی متوجه این شده است که در قرن 21 مادرها در کشور ما به چه حالت بسر میبرند از نگاه زایمان که به جهان امروز یک امر عادی و پیش پای افتاده است رقم مرگ و میر مادران به چه حد میرسد؟ آیا در یک ولسوالی که به تعداد چند هزار خانواده زندگی میکنند چند کلینیک وجود دارد و به تعداد چند قابله تحصیل کرده که حداقل بتواند مرگ و میر مادران و نوزادان را به حداقل برسانند وجود دارد ؟  آیا برای خانواده های که از ازدواج زیر سن و تعدد بی حد اولاد در فامیل شان آگاهی ندارند کاری صورت گرفته است ؟ آیا به فامبل ها از خطری که امراض گوناگون شناخته شده مانند فلج اطفال (پولیو ) وغیره که جامعه را تهدبد میکند معلومات داده شده و از ایشان خواسته شده است که برای جلوگیری آن با تیم های رضاکار صحیح همکاری همه جانبه بنمایند .

آیا از فامیل های که زیر خط فقر زندگی میکنند و اولاد هایشان بسوی تغذیه مواجه اند چه کمک و توصیه صورت گرفته است . اگر صورت گرفته کافی است یا خیر و اگر نگرفته چرا و مسول آن کیست و آینده همینطور خواهد بود؟

اگر تیم های صحی سیار که دارای متخصیصین طبی باشند و از نگاه عاطفه انسانی به کمال رسیده باشند و دلسوزانه و قریه جاتیکه مردم دسترسی آنچنانی به تداوی ندارند تنظیم شوند و حقوق کافی و منطقوی برای شان مد نظر گرفته شود تا مردم را از کمک های اولیه آگاهی داده و برای وقایه از امراض و آگاهی شان از میکروب های که در ماحول شان وجود دارد تعریفی داشته باشند و نیز از طریق منابر و خطبا کمک خواسته شود تا در زمینه همکاری کنند . تاثیر مثبتی در جامعه روینما نخواهد شد حتما" جواب مثبت است.  

سوال اینجا است که در این راستا کی ها مسولیت دارند و از لایحه وظایف کدام ارگان ها میباشد که پاسخگوی باشند به امید آن روز که همه دست به دست هم دهیم و در زمینه اصلاحات جدی نمایم تا باشد که دارای یک جامعه ای مرفع و تندرست و سالم باشیم چرا که  گفته شده عقل سلیم در بدن سالم است.

 

بهرام خسروی