قدم میزنم به جاده ای که میرود بسوی تو ، جاده ای که منو تو را بهم میرساند . قدم میزنم با هزاران امید و آرزو در این جادهء ساکت و سرد ، قدم میزنم هر چند کسی بامن همسفر نیست ، اما من در رویاهایم تورا دارم که کنارم قدم میزنی
چشمانم را بستم و تو را کنارم میبینم که دستانم را گرفتی و به چشمانم خیره شدی و میگویی دوستتدارم ، از چشمانت میخوانم که فریاد میزنی و میگویی تا همیشه کنارت هستم ، نمیدانم چقدر حقیقت است و شاید هم یک رویا
وقتی چشمانم را باز میکنم میبینم تو کنارم نیستی ، اما توقف نمیکنم چون میدانم به تو میرسم . قدم میزنم و عاشق هوای این جاده ام چون هوای تو را دارد . قدم میزنم و میدانم یکی هست که در را باز گذاشته و منتظرم هست . آرزو دارم و با خوشحالی قدم میزنم
نمیدانم کی به تو میرسم ، اما حس عجیبی به من میگوید تو اینجا هستی ، نزدیک من ، جایی که همیشه خواهی ماند . شاید فکر کنی که من روانیم و دیگر نزدیکم نیایی ؛ بگذریم ! شاید تو هم نمیدانی که کجایی ؟ آری نمیدانی ! همیشه در قلب منی
نویسنده : امید دورانی
برای رفتن به بلاگ قبلی روی لینک کلیک کنید
