بیایید از بلاگ های خود در رسانه های اجتماعی استفاده کنم تا از یک راه حل صلح آمیز در کشمیر پشتیبانی کنیم.

Posted on at


منطقه کارگیل(Kargil)  از طرف منطقه لیح(Leh) به لادخ و از طرف سرینگر(Srinagar)  به کشمیر میرسد. در سال 2011 مدت سه هفته را در لادخ(Ladakh)  سپری کردم, بنا این بار تصمیم گرفتم تا از راه کشمیر خود را به دره زنسکار (Zanskar)  منطقه ایکه هرگز تا حالا آنرا ندیده ام برسانم. از اینکه موفق شدم خوشحالم.4



در آن زمان از نگاه سیاسی شرایط ثبات داشت و من خوشبخت بودم که در مدت زمانیکه تنش بین هند و پاکستانبه به گونه ای فروکش کرده بود توانستم که یک مدت زمان را در سرینگر بگزرانم. به مجردیکه از فرودگاه سرینگر(Srinagar)  خارج شدم, شرایط بد امنیتی کشمیر اثرش را بر من گذاشت.


زمانیکه در حال رفتن به جانب خروجی فرودگاه بودم به یک فرد محلی برخوردم که شروع به پرسان انواع پرسش ها از من کرد.



در میان انبوه بلط فروشهای بازارسیاه از او چشم پوشی کردم و به راه خود ادامه دادم. او بسیار پافشاری میکرد تا اینکه خود را جلو من انداخت مانع رفتن من میشد. او هیچ نوع  لباس رسمی ای نداشت بلکه فقط میخواست که سبب مشکل شود. چهره عصبانی ای به خود گرفتم و به او گفتم که اگر به من اجازه رفتن ندهد به پولیس زنگ خواهم زد.


به مجردیکه این واژه جادویی را بکار بردم, یک پولیس پدیدار شد و وارد قضیه شد. پولیس گفت که این فرد برای او کار میکند و پاسخ دهی در مورد پرسشهای حمل و نقل توسط جهانگردان یک موضوع عادی است. از من نام, جای اقامت و مدت زمان را پرسید و گفت این بخاطر امنیت شماست.



بعد از اینکه به پرسشهای مورد نظر او پاسخ دادم,  به من اجازه رفتن داد و من پایانه(Terminal)  را ترک کردم. در ورودی فرودگاه یک ردیف از خودروها قطار شده بودند و مامورین تمام وسیله ها را پیش از اینکه وارد فرودگاه گردند بازرسی میکردند.  به کشمیر خوش آمدید. 



About the author

160