ز گرمی نگاه به رخت مرا بی پروایی نصیب شد

از همه مردم و چیز دل کندم ومرا تنهایی نصیب شد

تو را بیشتر از همه چیز هدف و سرنوشت قرار دادم

سودی نداشت اما برعکس مرا گدایی نصیب شد

نمیدانستم اینقدر بی پاس، بی رحم و سنگ دل باشد

فکری به حالم ننمودی و مرا رسوایی نصیب شد

اینکه به من قدری از نظر لطف و مرحمتت بینی

حصولت را بگذار برعکس مرا جدایی نصیب شد

این که ببینم و آرامم شود حالت زجر و ناآرامم

گذشته از آرامی و خوشی و مرا دیوانگی نصیب شد

ز بهر نیکویی خود یکبار با من کنار بیا ای عزیز

نخیر اینگونه نمیکنی، مرا با دلدادگان آشنایی نصیب شد

در فراقت دیگر این دنیا و زندگی را ترک خواهم کرد

رخت خواهم بست گر مرا آرامی نصیب شد

از غزیزان دور خواهم رفت و "حکمت" گزینم

با "لیث" یکجا شده گرا مرا وفایی نصیب شد