هر روز عناوین خبرهای مشابهی را مشاهده میکنیم، اخباری از قتل، انتحار، خشونت، آدم کشی، اختتاف....وغیره. ولی اینبار فاجعه ای رخ داد که احساسات بزرگ و کوچک را برانگیخت، قلب هارا به درد آورد؛ اشکهارا جاری ساخت، خشم و نفرت اذهان عمومی را در مقابل حیوان صفتان بیشتر و بیشتر کرد! واقعه ای دردناکی زد انسانی در شب سال نو بوقوع پیوست، مثل همیشه قربانی های به جا گذاشت ولی اینبار حادثه کمی فرق میکند. قربانی این حادثه طفلان معصومی بودند که هنوز تشخیص خوب و بد را نمیدانستند، مانند فرشته ای نورانی، قدم های کوچک آنها خاک هستی را درست لمس نکرده بودند وهنوز شناخت درست از انسانهای هستی نیز نداشته و در دنیای کودکانه خویش مصروف بودند و از آن لذت میبردند ! ولی عده ای وحشیان که به گمانم اصلا بویی از انسانیت نبرده بودند آمدند و بالهای این کودکان را پرپر نمودند، طفلان را همراه با پدر و مادرشان به خاک و خون کشیدند. آه چقدر سخت است، سخت تر زمانی که جلوی چشمان والدین کودکانشان را به تیر و گلوله ببندد. جنایات و وحشی گیری آن گرگنماها بیشتر و بیشتر میشوند! باید کاری کرد، باید اقدامی صورت گیرد، اقدامی کاملا متفاوت، زیرا از روزیکه این گرگنماهارا سربرآوردند بزرگترین و فجیع ترین جنایات زد انسانی را بر این ملت روا داشتند.

این فرشته کوچک "نیلوفر" بود، اورا به کدام جرم شهید کردند؟ نیلوفر نازنین این دنیا را برای همیشه ترک کرد، روحش شاد باد

امید و نیلوفر، دو فرشته کوچک همراه با پدر مهربان

به نظر میرسد "نیلوفر" در یکی از صحبتها با پدرش مرگ خویش را پیش بینی نموده بود، در یکی از پست های فیسبوک پدرش بزرگوارش چنین نوشته است:

نیلوفر از پدر میپرسد، پدرجان: طالبان حیوانات را هم میکشند؟ پدر : نه
نیلوفر: کاش ما حیوان میبودیم