حامد کرزی روز شنبه 2 حمل 1393 در جمعی از بزرگان، وزرای کابینه، اساتید مکتب، متعلمین ، اهل علم و ادب و ده ها شخصیت برازنده در تالار لیسه امانی زنگ معارف سال تعلیمی 1393 را برای سیزده همین سال پیاپی به صدا در آورد تا بدین وسیله سیزدهمین و فرجامین سال تعلیمی دوره کاری اش را برای اهل معارف افتتاح نماید.
پس از فروپاشی نظام طالبان و بروی کار آمدن نظام جدید حامد کرزی برای اولین بار در طول یک قرن حکومت را بطور مسالمت آمیز از نزد پروفیسور برهان الدین ربانی تسلیم شد. اینجا بود که برای اولین بار به حیث رییس جمهور موقت افغانستان حلف وفا داری ادا نموده و به همین طور با سپری نمودن حکومت موقت وانتقالی توانست در دو دوره انتخابات به پیروزی برسد تا بدین وسیله 13 سال زعامت این کشور رنجدیده و داغدیده را بر عهده داشته باشد.
به باور برخی از روشنفکران این دوره از درخشانترین دوره های یک قرن گذشته به حساب می آید؛ صلح نسبی، امنیت نسبی، آزادی رسانه ها، بر آورده شدن نسبی حقوق زنان، ایجاد اداره ها در تمام ارگان های دولتی، برگزاری انتخابات، بازسازی، افزایش کمیت متعلمین مکاتب از 4 میلیون به 11 میلیون متعلم، ایجاد مکاتب و پوهنتون ها، فراهم نمودن زمینه تعلیم برای کودکان جوانان اعم از طبقه ذکور و اعم از طبقه اناث؛ ایجاد یک ارتش منظم و ... از جمله دست آوردهای حکومت فعلی به رهبری جناب حامد کرزی در یک دهه گذشته به حساب می آید.
هرچند برخی منتقدان سیاسی و غیر سیاسی مداوم از کارکرد حکومت و نظام فعلی انتقاد کرده و فساد اداری، غضب زمین، بی عدالتی، زور سالاری، نا امنی و ... را از جمله ناکامی های این حکومت دانسته و دست آوردهای فعلی را که نتیجه زحمات 13 ساله رییس جمهور و تیم حکومتی اش است را با پیمانه کمک های جامعه بین المللی ناچیز می شمارند. اما پاسخ من برای این منتقدین این است : نقدی را که این افراد می کنند بجا بوده اما این را هم باید در نظر داشته باشند در جامعه ای که کمتر از 50% مردم آن از سواد کافی برخوردار نه بوده و همه جز از جنگ ، ستیز، وحشت، و در بدری چیز دیگری را نه دیده باشند محال است که بیشتر از این دست آوردهای را شاهد می بودیم.
حامد کرزی از جمله رییس جمهور های بوده که در طول این ملت خود را فرزند این وطن دانسته با خنده ملت خندیده و با غم ملت گریه کرده در هر حالت این ملت را از خود دانسته و خود را شریک و دوست همه ملت خود دانسته است جالب اینجاست که آنانیکه خودرا منتقدین حکومت فعلی می دانند خود از جمله کسانی بوده اند که یک مدتی همرا ه با آقای کرزی در حکومت سهیم بوده اما با آنکه از قدرت کناره گیری نموده اند و یا هم کنار زده شده اند به یک منتقد شدید حکومت مبدل شده اند و این کاملا مسخره است که وقتی کدام ضعفی را از جانب تیم حاکم شاهد می شوند همه انگشت انتقاد خود را به جانب شخص رییس جمهور دراز می نمایند و جناب رییس جمهور با بطور خاص مسوول می دانند حتا رییس جمهور در غم ملت خود گریه هم می کند گریه رییس جمهور را هم نقد نموده و آنرا شایسته مردان نمی دانند در حالیکه چنین نه بل رییس جمهور همه دل دارد و می تواند غم و اندوه خود را آشکار نماید.
مردم عام چون از دانش سیاسی کمتری برخوردار هستند و از چالش ها، و مشکلات نظام آگاهی نه دارند و این که زعیم این کشور به چه چالش های داخلی و خارجی دست و پنجه نرم می کند بی خبر اند در راستای نقد نظام مقصر شناخته نمی شوند بل مقصر همان سیاسیون و همان افرادی هستند که خود را کارشناس می دانند با آنکه از همه چالش ها آگاهی دارند بدون اینکه کدام طرح و راه حلی برای بیرون رفت از معضلات سیاسی پیشنهاد نمایند یکسره و مداوم نقد می کنند ، حتا می شود گفت که نقد و انتقاد منفی از حکومت به یک عادت همیشگی شان مبدل 
شده است.
حامد کرزی وقتی د ر هنگام افتتاح نمودن سال تعلیمی 1393 سخنرانی می کرد یک چیزی را که من متوجه شدم و مرا وا داشت تا چند نکته ای بنویسم او چهره ی ظاهری شخص رییس جمهور بود ، شخص رییس جمهور درست به یاد دارم که 13 سال قبل هم با به دست گرفتن زعامت این کشور وقتی همین زنگ مکتب را به صدا آورد دارای چهره بشاش، تازه، لب پر خنده، ریش سیاه که حتا نمی شد سفیدیی را در ریش اش پیدا نمود و هزاران امید زنگ مکتب را به صدا آورد اما امسال درست 13 سال بعد و در آخرین سال حکومتی اش تفاوت هایی بسیاری در چهره ظاهری وی نمایان بود از جمله چشمان پر اشک، ریش کاملا سفید، چهره مجول و... که هر کدام نمایانگر هزاران درد درونی آقای رییس جمهور بود هویدا می شد؛ که این خود توجیه بر این است که آقای رییس جمهور در طول این مدت برای آسایش این ملت و مردم چه مشکلات هایی را متحمل شده و چگونه با مخالفان سیاسی درونی و بیرونی خود مبارزه نموده است.
آقای رییس جمهور در پایان سخنرانی خود با آنکه رفتن 13 ملیون کودک را به مکتب از جمله دست آوردهای عمده دولت خود خواند همه مردم افغانستان را برای اشتراک در انتخابات پیشرو تشویق نمود . وی همچنان افزود که با اشتراک در انتخابات در تعیین سرنوشت تان سهم داشته باشید و همچنان علاوه نمود که حکومت آینده به مراتب بهتر و کامیاب تر از حکومت خودش می باشد چون تهداب حکومت آینده ساخته شده است کافی است که فقط شخصی با درایت این مسوولیت را به عهده داشته باشد.
در آخر ضمن قدردانی از کارکرد های 13 ساله شخص رییس جمهور و هم رزمانش از همه ملت مظلوم می خواهم که دست آوردهای این نظام را نا دیده نه گرفته و با ابراز قدردانی از نظام کنونی برای تعیین سرنوشت آینده شان به پای صندوق های رای رفته و در تعیین سرنوشت آینده خود سهیم شوند.
