دیروز رفته بودم خرید کنم بخاطر نوروز خیلی خوشحال بودم چون قرار بود برویم تفریح اما با صحنه ای روبرو شدم که همه خوشحالی ها از وجودم رخت بست
در روبروی فروشگاهی که قرار بود واردش بشوم زنی را دیدم با برقه که در پیش رویش طفلی پانسمان کرده و و باند پیچی شده خوابیده بود، دست به عابران دراز میکرد و طلب پول میکرد
روبروی فروشگاه شفاخانه دولتی بود که مریض ها را رایگان درمان میکرد، به زن نزدیک شدم و از او احوال پسرش را پرسیدم که چرا طفلک را به شفاخانه انتقال نمیدهد در این هوای الوده کنار خیابان بین اینهمه میکروب نشسته گدایی میکنند!!
زن هیچی نگفت فقط طفلک را بغل کرد و به ان طرف خیابان رد شد و از من دور شد.
بعد از خرید وقتی بیرون شدم کمی راه را پیاده روی کردم به امید اینکه دوباره ان زن را ببینم اما با صحنه های بدتری روبرو شدم چندین زن را با همان وضعیت دیدم، اطفال سوخته در روبرویشان دلم واقعا به حالشان سوخت، اما قضیه اونطور که فکر میکردم نبود چون امروز درموردشان تحقیق کردم حتی مسوولین شهرداری میگفتند که این زنها بخاطر کسب درامد اطفال خود را سوختانده تا دل مردم به رحم بیاید برایشان کمکی کنند.
،مگر یک طفل حق و حقوقی ندارد که به چنین حالت فجیهی در وسط خیابان در بین خاک؛ سرما، افتاب داغ گرد وخاک باشد؟؟
در این کشور لعنتی حتی به اطفال که اینده سازان وطن هستند رحم نمیشود
انسانیت شرافت ازبین رفته دیگر این سرزمین جایی زندگی نیست
امروز به دولت افغانستان به مسوولین واقعا تاسف خوردم، در کشود ما با انسان از حیوان بدتر رفتار میشود .حقوق بشری وجود ندارد
