اگر درس خواندن هم به اندازه خواب شیرین می بود ما امروز اصلا بی سواد نداشتیم چون هر وقت که انسان میخواهد درس بخواند خواب میاید به سر وقت انسان و آنقدر هم وسوسه برانگیز است که اصلا انسان ها نمیتواند در مقابل آن ایستاده گی کنند یا اگر واضح تر بگویم از کودکان تا پیران همه تسلیم هستند 
در مقابل آن و میتوان گفت: توانایی که خواب دارد یک دولت ندارد و تمام انسان ها یا به دنبال خواب میروند یا خواب خودش به دنبال آنها میرود اگر چه خواب بسیار زیاد طرفدار دارد با آن هم اصلا کبر و تکبر ندارد در هر زمان و در هر مکان زمانی که ما به او نیاز داشته باشیم میاید و هیچ گاه نمیگوید که من کار مهمتری دارم
و از این بگذریم بعضی وقتها هست که هر روز به اندازه صد سال میگذرد برای انسان بخاطر دردی، رنجی و یا مشکلی که دارد ثانیه ثانیه آنروز برایشان یک سال میگذرد تا این که شب فرا میرسد و خواب میشوند و در خواب میبیند که تمام مشکلاتش حل شده و به تمام آرزو هایی که داشته رسیده است زمانی که صبح از خواب بیدار میشود میگوید ای کاش این یک خواب نمیبود و واقعیت میبود و ای کاش هر گز از خواب بیدار نمیشدم
بهترین راه هم برای اینکه یک انسان بتواند برای لحظاتی مشکلاتش را فراموش کند خواب است شاید هم خواب همراز راز های نهفته در دل است گاهی اوقات خواب برای انسان حرف هایی را که دلت به مثل راز نگه داشته است و با تو شریک نه ساخته است را برای تو آشکار میکند اما نمیدانستی که به آنها علاقه داری را برایت نشان میدهد که دنبال روهایی را که داری بگیری و نگذاری روهایت رویا باقی بمانند...ا
در آخر اگر خواب نمیبود زندگی ها نا مکمل بود
